Θέμα της σημερινής ανάρτησης αποτελούν οι προληπτικές εμφράξεις(σφραγίσματα)οπών και σχισμών σε δόντια.Και δεν εννοώ τα σφραγίσματα που κάνουμε όταν χαλάσει το δόντι λόγω τερηδόνας,αλλά πριν χαλάσει το δόντι για να μη χαλάσει το δόντι!Οξύμωρο δεν ακούγεται;Και εξηγούμαι..
Οι προληπτικές εμφράξεις οπών και σχισμών ή sealant,όπως είναι η ξένη ορολογία,είναι εμφράξεις οι οποίες γίνονται σε παιδιά(αν και έχουν αναφερθεί και σε ενήλικες),τόσο στα πρώτα δόντια(νεογιλή οδοντοφυΐα),όσο και στα μόνιμα δόντια.Θα αναρωτηθεί κάποιος "Μα καλά,σφράγισμα σε υγιές δόντι και μάλιστα παιδιού.Που πήγε η φιλοσοφία Ελάχιστης Παρέμβασης που λες ότι πρεσβεύεις;"
Η φιλοσοφία πίσω από τις εμφράξεις αυτές είναι ότι η μορφολογία των δοντιών είναι τέτοια που μπορεί να ευνοήσει την κατακράτηση μικροβίων ή υπολειμμάτων τροφής,άρα να οδηγήσει σε τερηδόνα,όπως φαίνεται παρακάτω.Βλέπετε στα αριστερά μια μορφολογία δοντιού που χρειάζεται ήδη μια συντηρητική έμφραξη.Το δόντι έχει χαλάσει λίγο στα σημεία που υποδεικνύονται με βελάκι.
Αν είχαμε κάνει την προληπτική έμφραξη,όπως φαίνεται στη δεξιά φωτογραφία,θα εμποδίζαμε τα μικρόβια να δράσουν και να χαλάσουν το δόντι.Επίσης το προληπτικό αυτό σφράγισμα δεν είναι το ίδιο με τα μόνιμα σφραγίσματα,αφού δε χρειάζεται καθόλου τρόχισμα του δοντιού(Ελάχιστη Παρέμβαση!)
Πού συστήνονται οι προληπτικές αυτές εμφράξεις; Σε παιδιά μέτριου και μεγάλου τερηδονικού κινδύνου,στα οποία η μορφολογία των δοντιών είναι τέτοια που να ευνοεί την κατακράτηση πλάκας και τροφών,άρα κινδυνεύουν από τερηδόνα. Ειδικότερα οι πρώτοι γομφίοι(ή πρώτοι τραπεζίτες ή εξαρίτες)που εμφανίζονται στο στόμα στα 6 χρόνια της ζωής του παιδιού,κινδυνεύουν πιο πολύ, και είναι από τα δόντια που θα έχει το παιδί περισσότερο χρόνο,αν όλα πάνε καλά,στο στόμα του.Μια και οι συνθήκες στοματικής υγιεινής δεν είναι και πολύ καλές στο παιδί στην αρχή της ζωής του,πρέπει να προστατεύσουμε τα δοντάκια,μέχρι να είναι αρκετά μεγάλο και ώριμο να τα φροντίζει από μόνο του.Για να μη γίνουν ανεπανόρθωτες βλάβες που μπορεί να είναι από ένα σφράγισμα έως μια εξαγωγή(βγάλσιμο)του δοντιού,λόγω εκτεταμένης βλάβης. Και έρευνες λένε ότι το πρώτο δόντι που χαλάει είναι ο πρώτος γομφίος.
Δυστυχώς πολλοί γονείς δεν είναι ευαισθητοποιημένοι με την πρόληψη. Είτε δεν γνωρίζουν ή δε θέλουν να δαπανήσουν χρήματα για τέτοιες θεραπείες,και ας είναι μακροπρόθεσμα προς όφελός τους. Σε αυτό βέβαια συντελεί και η αντιμετώπιση κάποιων οδοντιάτρων που υποβαθμίζουν αυτήν τη μορφή θεραπείας,διότι δεν ξέρουν να την κάνουν ή και άλλων που την προτείνουν για όλους τους ασθενείς,δυστυχώς για να κερδίσουν περισσότερα.
Όπως όλες οι θεραπείες,έτσι και οι προληπτικές εμφράξεις οπών και σχισμών πρέπει να είναι στοχευμένες,και δε χρειάζεται να γίνουν σε όλους τους μικρούς μας ασθενείς. είναι όμως μια ανώδυνη διαδικασία,μηδενικής σχεδόν παρέμβασης για το δόντι,που εξοικειώνει το παιδί με τον οδοντίατρο και συμβάλει στη διατήρηση υψηλού επιπέδου στοματικής υγιεινής.Αλλά δεν είναι για πάντα και πρέπει να ελέγχεται και πιθανώς να επαναλαμβάνεται όταν φύγει μερικώς ή ολικώς.
Ελπίζω να σας ενημέρωσα.Καλά βουρτσίσματα!
Οι προληπτικές εμφράξεις οπών και σχισμών ή sealant,όπως είναι η ξένη ορολογία,είναι εμφράξεις οι οποίες γίνονται σε παιδιά(αν και έχουν αναφερθεί και σε ενήλικες),τόσο στα πρώτα δόντια(νεογιλή οδοντοφυΐα),όσο και στα μόνιμα δόντια.Θα αναρωτηθεί κάποιος "Μα καλά,σφράγισμα σε υγιές δόντι και μάλιστα παιδιού.Που πήγε η φιλοσοφία Ελάχιστης Παρέμβασης που λες ότι πρεσβεύεις;"
Η φιλοσοφία πίσω από τις εμφράξεις αυτές είναι ότι η μορφολογία των δοντιών είναι τέτοια που μπορεί να ευνοήσει την κατακράτηση μικροβίων ή υπολειμμάτων τροφής,άρα να οδηγήσει σε τερηδόνα,όπως φαίνεται παρακάτω.Βλέπετε στα αριστερά μια μορφολογία δοντιού που χρειάζεται ήδη μια συντηρητική έμφραξη.Το δόντι έχει χαλάσει λίγο στα σημεία που υποδεικνύονται με βελάκι.
Αν είχαμε κάνει την προληπτική έμφραξη,όπως φαίνεται στη δεξιά φωτογραφία,θα εμποδίζαμε τα μικρόβια να δράσουν και να χαλάσουν το δόντι.Επίσης το προληπτικό αυτό σφράγισμα δεν είναι το ίδιο με τα μόνιμα σφραγίσματα,αφού δε χρειάζεται καθόλου τρόχισμα του δοντιού(Ελάχιστη Παρέμβαση!)
Πού συστήνονται οι προληπτικές αυτές εμφράξεις; Σε παιδιά μέτριου και μεγάλου τερηδονικού κινδύνου,στα οποία η μορφολογία των δοντιών είναι τέτοια που να ευνοεί την κατακράτηση πλάκας και τροφών,άρα κινδυνεύουν από τερηδόνα. Ειδικότερα οι πρώτοι γομφίοι(ή πρώτοι τραπεζίτες ή εξαρίτες)που εμφανίζονται στο στόμα στα 6 χρόνια της ζωής του παιδιού,κινδυνεύουν πιο πολύ, και είναι από τα δόντια που θα έχει το παιδί περισσότερο χρόνο,αν όλα πάνε καλά,στο στόμα του.Μια και οι συνθήκες στοματικής υγιεινής δεν είναι και πολύ καλές στο παιδί στην αρχή της ζωής του,πρέπει να προστατεύσουμε τα δοντάκια,μέχρι να είναι αρκετά μεγάλο και ώριμο να τα φροντίζει από μόνο του.Για να μη γίνουν ανεπανόρθωτες βλάβες που μπορεί να είναι από ένα σφράγισμα έως μια εξαγωγή(βγάλσιμο)του δοντιού,λόγω εκτεταμένης βλάβης. Και έρευνες λένε ότι το πρώτο δόντι που χαλάει είναι ο πρώτος γομφίος.
Δυστυχώς πολλοί γονείς δεν είναι ευαισθητοποιημένοι με την πρόληψη. Είτε δεν γνωρίζουν ή δε θέλουν να δαπανήσουν χρήματα για τέτοιες θεραπείες,και ας είναι μακροπρόθεσμα προς όφελός τους. Σε αυτό βέβαια συντελεί και η αντιμετώπιση κάποιων οδοντιάτρων που υποβαθμίζουν αυτήν τη μορφή θεραπείας,διότι δεν ξέρουν να την κάνουν ή και άλλων που την προτείνουν για όλους τους ασθενείς,δυστυχώς για να κερδίσουν περισσότερα.
Όπως όλες οι θεραπείες,έτσι και οι προληπτικές εμφράξεις οπών και σχισμών πρέπει να είναι στοχευμένες,και δε χρειάζεται να γίνουν σε όλους τους μικρούς μας ασθενείς. είναι όμως μια ανώδυνη διαδικασία,μηδενικής σχεδόν παρέμβασης για το δόντι,που εξοικειώνει το παιδί με τον οδοντίατρο και συμβάλει στη διατήρηση υψηλού επιπέδου στοματικής υγιεινής.Αλλά δεν είναι για πάντα και πρέπει να ελέγχεται και πιθανώς να επαναλαμβάνεται όταν φύγει μερικώς ή ολικώς.
Ελπίζω να σας ενημέρωσα.Καλά βουρτσίσματα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου