Καλημέρα και καλή εβδομάδα στους αναγνώστες του ιστολογίου αλλά και σε όλο τον κόσμο.
Το θέμα της σημερινής ανάρτησης είναι η ανάλυση του τίτλου "Χειρουργός Οδοντίατρος", στην Ελλάδα και τι αυτό σημαίνει.
Όλοι οι οδοντίατροι που έχουν τελειώσει την Οδοντιατρική στην Ελλάδα (Αθήνα-Θεσσαλονίκη), αποφοιτούν ως Χειρουργοί Οδοντίατροι. Αυτός ο τίτλος τους διαφοροποιούσε από τους εμπειρικούς οδοντιάτρους που μέχρι το 1950 περίπου βγάζαν δόντια και μόνο (ενέργεια που ασκούσαν εκτός από τους γυρολόγους και οι κουρείς, γι'αυτό οι πρώτες οδοντιατρικές έδρες έμοιαζαν με την καρέκλα του κουρέα!).
Το θέμα της σημερινής ανάρτησης είναι η ανάλυση του τίτλου "Χειρουργός Οδοντίατρος", στην Ελλάδα και τι αυτό σημαίνει.
Όλοι οι οδοντίατροι που έχουν τελειώσει την Οδοντιατρική στην Ελλάδα (Αθήνα-Θεσσαλονίκη), αποφοιτούν ως Χειρουργοί Οδοντίατροι. Αυτός ο τίτλος τους διαφοροποιούσε από τους εμπειρικούς οδοντιάτρους που μέχρι το 1950 περίπου βγάζαν δόντια και μόνο (ενέργεια που ασκούσαν εκτός από τους γυρολόγους και οι κουρείς, γι'αυτό οι πρώτες οδοντιατρικές έδρες έμοιαζαν με την καρέκλα του κουρέα!).
FUN FACT : Δεν είναι χειρούργος είναι χειρουργός (ο τόνος στο όμικρον). Σύμφωνα με το λεξικό Μπαμπινιώτη "χειρουργός ή χειρούργος;
Το σωστό είναι το οξύτονο χειρουργός (λ. αρχαία), αφού όλα τα σύνθετα σε –ουργός τονίζονται στη λήγουσα: δημιουργός, οπλουργός, ξυλουργός, μηχανουργός, πυροτεχνουργός, υπουργός, σιδηρουργός, μουσουργός, δραματουργός, θαυματουργός, λειτουργός, υφαντουργός, αυτουργός, στιχουργός κ.ά. Σε –ούργος (παροξύτονα) σχηματίστηκαν μόνο τα (κακόσημα) κακούργος και πανούργος και, κατ’αυτά, το νεότ. ραδιούργος. Άρα χειρουργός, και όχι χειρούργος. Ας σημειωθεί ότι η λ. χειρουργός, προτού φτάσει να σημαίνει <<τον γιατρό που επεμβαίνει χειρουργικώς>> (από τον 1ο αι. μ.Χ.), σήμαινε <<τον εργαζόμενο με τα χέρια, χειρωνακτικά>>, τον τεχνίτη και τον καλλιτέχνη.
Το σωστό είναι το οξύτονο χειρουργός (λ. αρχαία), αφού όλα τα σύνθετα σε –ουργός τονίζονται στη λήγουσα: δημιουργός, οπλουργός, ξυλουργός, μηχανουργός, πυροτεχνουργός, υπουργός, σιδηρουργός, μουσουργός, δραματουργός, θαυματουργός, λειτουργός, υφαντουργός, αυτουργός, στιχουργός κ.ά. Σε –ούργος (παροξύτονα) σχηματίστηκαν μόνο τα (κακόσημα) κακούργος και πανούργος και, κατ’αυτά, το νεότ. ραδιούργος. Άρα χειρουργός, και όχι χειρούργος. Ας σημειωθεί ότι η λ. χειρουργός, προτού φτάσει να σημαίνει <<τον γιατρό που επεμβαίνει χειρουργικώς>> (από τον 1ο αι. μ.Χ.), σήμαινε <<τον εργαζόμενο με τα χέρια, χειρωνακτικά>>, τον τεχνίτη και τον καλλιτέχνη.
Ο οδοντίατρος είναι χειρουργός γιατί η οδοντιατρική ανήκει στις χειρουργικές ειδικότητες της υγείας. Σκεφτείτε ότι ακόμα και ένα σφράγισμα προϋποθέτει την αποκοπή σκληρών οδοντικών ιστών,δηλαδή τρόχισμα του δοντιού. Και δε συζητάμε για εξαγωγές κτλ κτλ.
Πάμε τώρα στο γιατί ορισμένοι γράφουν στις κάρτες τους "Οδοντίατρος", άλλοι "Χειρουργός Οδοντίατρος". Αυτό προκύπτει από την ιδιοσυγκρασία του καθενός. Εϊναι ακριβώς το ίδιο πράγμα, και δεν πλεονεκτεί κάποιος συνάδελφος έναντι του άλλου σε αυτά που έμαθε. Άλλο πράγμα ποιός είναι καλύτερος στη δουλειά του. Αυτό οι τίτλοι δεν το εξασφαλίζουν.
Και ο "Οδοντίατρος-Στοματολόγος" γιατρέ;
Σε ορισμένα προπτυχιακά προγράμματα του εξωτερικού (Ρουμανία-Βουλγαρία νομίζω), το τπυχίο έλεγε αυτό, γιατί ήταν πιο προσανατολισμένο το πρόγραμμα σε ιατρικά μαθήματα.
FUN FACT 2: Γι'αυτό βλέπετε αρκετοί συνάδελφοι να γράφουν και τη χώρα απόκτησης πτυχίου στην κάρτα τους, ειδικά αν το πτυχίο είναι από Ελλάδα ή από κάποια χώρα με κύρος πχ Μ.Βρεττανία ή Σουηδία. Γιατί ακόμα το ελληνικό πτυχίο έχει μεγαλύτερο αντίκτυπο σε σχέση με τα πτυχία των κοντινών γειτονικών χωρών.
Και οι ειδικότητες γιατρέ;
Τώρα θίξατε μια πολύ ωραία ερώτηση. Ο τίτλος της ειδικότητας, κανονικά θα πρέπει να αναγράφεται στην κάρτα μαζί με το πανεπιστήμιο που αποκτήθηκε. Για να μην μπερδεύει ο ασθενής έναν οδοντίατρο που τελειωσε προπτυχιακό στη Ρουμανία και γράφει "Οδοντίατρος Στοματολόγος", με έναν συνάδελφο που έχει κάνει ειδικότητα Στοματολογίας πχ στην Αθήνα και πιθανώς στην κάρτα του να γράφει "Χειρουργός Οδοντίατρος, Ειδικευθείς στη Στοματολογία, Πανεπιστήμιο Αθηνών". Με τις ειδικότητες- εξειδικεύσεις στην οδοντιατρική έχω ασχοληθεί σε παλαιότερη ανάρτηση (πατήστε εδώ για την ανάρτηση). Επίσης είναι άλλο πράγμα το "ειδικευθείς" και άλλο πράγμα το "μετεκπαιδευθείς". Το "ειδικευθείς" είναι επίπεδο μάστερ (MSc) το "μετεκπαιδευθείς", είναι επίπεδο πιστοποίησης (κατώτερο επίπεδο).
Γενικά η ανάγνωση της επαγγελματικής κάρτας ενός οποιουδήποτε επαγγελματία, πχ ενός οδοντιάτρου κρύβει διάφορα μυστικά και απαιτεί ορισμένες φορές αποκρυπτογράφηση. Καλό είναι λοιπόν να αναζητούμε περισσότερες πληροφορίες για τον οποιοδήποτε γιατρό επιλέξουμε να συνεργαστούμε, ειδικότερα στην εποχή μας που με το ιντερνετ, η πρόσβαση στην πληροφορία είναι ταχύτατη!
Ελπίζω να σας βοήθησα! Και μην ξεχνάτε να κάνετε like στην σελίδα του ιατρείου στο facebook