Θέμα της σημερινής ανάρτησης είναι το πως αντιμετωπίζουμε την περίπτωση κατά την οποία οι ασθενείς χρειάζονται οδοντιατρική περίθαλψη πχ εξαγωγή αλλά δεν μπορούν να τη λάβουν στο σπίτι πχ με τη βοήθεια κατοίκον οδοντιατρικής και πρέπει να γίνει σε νοσοκομειακό περιβάλλον.
Για την κατοίκον οδοντιατρική περίθαλψη έχουμε μιλήσει σε παλαιότερη ανάρτηση
(πατήστε εδώ για την ανάρτηση).
Είχαμε πει τότε ότι η κατ’ οίκον
οδοντιατρική, είναι μια μορφή πρωτοβάθμιας φροντίδας οδοντιατρικής περίθαλψης
που απευθύνεται σε πληθυσμιακές ομάδες που δεν μπορούν να βγουν από το σπίτι ή
την εξειδικευμένη μονάδα στην οποία φιλοξενούνται.
Τέτοιοι είναι
Ηλικιωμένοι
Άτομα με κινητικά προβλήματα ή κάποια μορφή σωματικής αναπηρίας
Άτομα που διαμένουν σε οίκους ευγηρίας
Άτομα σε νοσοκομειακές μονάδες που δεν έχουν πρόσβαση σε οδοντιατρική περίθαλψη
Κατάκοιτοι
Άτομα που πάσχουν από κάποιο ψυχικό νόσημα πχ αγοραφοβία ή κατάθλιψη,
οπότε η οποιαδήποτε απομάκρυνση από τη "ζώνη ηρεμίας" τους (comfort
zone) τους προκαλεί αναταρραχή.
Οποιοσδήποτε ασθενης που αντιμετωπίζει κάποια κατάσταση η οποία δυσχεραίνει την απομάκρυνση του από το χώρο κατοικίας του.
Τι γίνεται όμως όταν το πρόβλημα περιπλέκεται με τα προβλήματα υγείας του ασθενούς σε σημείο τέτοιο που πρέπει να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα σε νοσοκομειακό περιβάλλον;
Πράσφατα αντιμετώπισα την περίπτωση μιας ασθενούς η οποία ήταν ημιπληγική,ύστερα από εγκεφαλικό και έπαιρνε αρκετά φάρμακα. Η ασθενής πονούσε λόγω ενός δοντιού που είχε σπάσει,στο οποίο έπρεπε να γίνει εξαγωγή.
Υπό φυσιολογικές συνθήκες η εξαγωγή δοντιού είναι κάτι που γίνεται κατοίκον, αλλά όχι σε περιπεπλεγμένο ιατρικό ιστορικό,και με δεδομένη τη φαρμακευτική αγωγή της ασθενούς συνέστησα το θέμα να γίνει σε νοσοκομειακό περιβάλλον.
Και ξεκινάνε ορυμαγδόν οι ερωτήσεις του οικείου της περιβάλλοντος
Πώς θα γίνει γιατρέ,Πώς θα μεταφερθεί;Πού θα γίνει;
Ξεκινάμε με τα απλά. Καταρχάς θα πρέπει να γίνει μια σωστή διάγνωση του περιστατικού. Στη συνέχεια θα πρέπει να γίνει η συνεννόηση με ένα νοσοκομείο το οποίο έχει οδοντιατρικό τμήμα.
Ορισμένα νοσοκομεία έχουν γναθοπροσωπικό τμήμα που είναι για πιο βαρείες καταστάσεις πχ κύστεις, πολύ σπασμένα δόντια κτλ.
Καλό είναι το νοσοκομείο στο οποίο να απευθυνθείτε να έχει τμήμα ακτινολογίας το οποίο να λειτουργεί, γιατί ένας απεικονιστικός έλεγχος (με τη μορφή πανοραμικής ή οπισθοφατνιακής ακτινογραφίας) θα χρειαστεί.
Η μετάβαση μπορεί να γίνει με δύο τρόπους. Να συννενοηθεί το οδοντιατρικό τμήμα του νοσοκομείου που θα γίνει η διαδικασία με το ΕΚΑΒ για να γίνει η διακομιδή ή να συνεννοηθείτε με ιδιωτική εταιρεία που αναλαμβάνει τη διακομιδή (βέβαια με ελαφρώς αυξημένο κόστος).
Εν κατακλείδι η αντιμετώπιση οδοντιατρικών περιστατικών σε νοσοκομειακό περιβάλλον μπορεί να γίνει, αρκει να υπάρχει ένας καλός συντονισμός και όλες οι απαραίτητες γνώσεις του συστήματος. Σε αυτό βοηθάνε και οι συνάδελφοι του ΕΣΥ, οι οποίοι προσπαθούν με όλες τους τις δυνάμεις(ορισμένοι καλύτερα από κάποιους άλλους), να βοηθήσουν πρόσωπα και καταστάσεις και είναι οι αφανείς ήρωες του Εθνικού Συστήματος Υγείας.
Ελπίζω να σας βοήθησα. Θυμηθείτε, η γνώση είναι δύναμη!
ΥΓ. Και μην ξεχνάτε να κάνετε like στην σελίδα του ιατρείου στο facebook