Θέμα της σημερινής μας ανάρτησης αποτελούν οι οδοντιατρικές κονίες ή οδοντιατρικές κόλλες.Τα υλικά δηλαδή χρησιμοποιούμε δηλαδή που χρησιμοποιούμε για να κολλήσουμε τις συγκολούμενες επανορθωτικές αποκαταστάσεις δηλαδή τις γέφυρες,τις στεφάνες ,τις όψεις κτλ.
Οι οδοντιατρικές κονίες ή κόλλες χωρίζονται σε δύο κατηγορίες : Σε μόνιμες και προσωρινές.
Πάμε να τις δούμε μια-μια :
Οι προσωρινές κονίες χρησιμοποιούνται για να συγκολληθεί προσωρινά μια αποκατάσταση πχ μι< προσωρινή στεφάνη ωστε να μπορεί να βγει με ευκολία σε μελλοντικό ραντεβού.
Τα υλικά που χρησιμοποιούνται ή σε μορφή σκόνης υγρού ή σε μορφή πάστας/πάστας δηλαδή ο γιατρός ανακατεύει δυο διαφορετικές πάστες(καταλύτη/υλικό) και φτιάχνει την προσωρινή κονία.
Προσοχή :Όταν λέω πάστα δεν εννοώ αυτό
αλλά αυτό!
Πάμε τώρα στις μόνιμες αποκαταστάσεις :
Οι κονίες ή κόλλες που μπορούν να χρησιμοποιηθούν έχουν πολλές κατηγοριοποιήσεις πχ ανάλογα με τη φύση του υλικού που περιέχουν.
Θα σας πω μια αλήθεια και παρακαλώ να είσαστε ψύχραιμοι
Κάποιες από τις οδοντιατρικές κόλλες δεν κολλάνε στις γεφυρες/στεφάνες κτλ,απλά γεμίζουν τον πολύ μικρό κενό χώρο μεταξυ δοντιού και αποκατάστασης.
Ηρεμήστε αγαπητοί αναγνώστες και συνεχίστε να διαβάζετε για να σας εξηγήσω!
Οι προσθετικές αποκαταστάσεις είναι έτσι κατασκευασμένες για να εφαρμόζουν σχεδόν τέλεια στα δόντια.Οι παλαιού τύπου κόλλες(που χρησιμοποιούνται και σήμερα μια και τα ποσοστά επιτυχίας των "συγκολήσεων είναι πολύ μεγάλα"),δεν κόλλαγαν πάνω στο μέταλλο πχ της στεφάνης αλλά γέμιζαν τον κενό χώρο,οπότε εφάρμοζε τέλεια πχ η στεφάνη με το δόντι οπότε όταν σκλήρυνε η κόλλα η στεφάνη δεν ξεκόλλαγε.
Άλλες κόλλαγαν σε κάποιο βαθμό με το δόντι αλλά όχι με την προσθετική αποκατάσταση.
Σε γενικές γραμμές οι παλαιάς γενιάς κόλλες(οξυφωσφορική/υαλοϊονομερής κτλ) δεν κόλλαγαν με το δόντι ή με την αποκατάσταση,με την αυστηρή έννοια της συγκόλλησης, αλλά όταν πολυμεριζόντουσαν(σκληρυναν)έκαναν πάρα πολύ δύσκολη την απόσπαση της αποκατάστασης,αφού την κράταγαν στη θέση της!
Οι νέας γενιάς κολλάνε με το δόντι ενώ αν η αποκατάσταση είναι ολοκεραμική(όχι ζιρκόνιο,άλλο κεραμικό) κολλάνε και με την αποκατάσταση με κατάλληλη επεξεργασία.Με το ζιρκόνιο δεν κολλάει κάποια κόλλα,οπότε κάποιοι γυρίζουν πάλι στις παλαιάς μορφής κόλλες!Ακόμα και στην οδοντιατρική,η ζωή κάνει κύκλους!
Για να μη σας αφήσω με οποιοδήποτε δισταγμό,δεν έχει σημασία αν θα χρησιμοποιηθεί παλαιάς ή νέας γενιάς κόλλα.Όλες είναι δοκιμασμένες με πάρα πολύ καλά ποσοστά επιτυχίας.Αυτό που είναι πολύ πιο σημαντικό είναι αυτό που θα "συγκολληθεί" (η γέφυα/στεφάνη/όψη) να είναι σωστά κατασκευασμένο.Η επιλογή της κόλλας είναι θέμα και αρμοδιότητα του οδοντιάτρου σας.
Ελπίζω να σας ενημέρωσα.Και μην ξεχνάτε..να χαμογελάτε!
Οι οδοντιατρικές κονίες ή κόλλες χωρίζονται σε δύο κατηγορίες : Σε μόνιμες και προσωρινές.
Πάμε να τις δούμε μια-μια :
Οι προσωρινές κονίες χρησιμοποιούνται για να συγκολληθεί προσωρινά μια αποκατάσταση πχ μι< προσωρινή στεφάνη ωστε να μπορεί να βγει με ευκολία σε μελλοντικό ραντεβού.
Τα υλικά που χρησιμοποιούνται ή σε μορφή σκόνης υγρού ή σε μορφή πάστας/πάστας δηλαδή ο γιατρός ανακατεύει δυο διαφορετικές πάστες(καταλύτη/υλικό) και φτιάχνει την προσωρινή κονία.
Προσοχή :Όταν λέω πάστα δεν εννοώ αυτό
αλλά αυτό!
Πάμε τώρα στις μόνιμες αποκαταστάσεις :
Οι κονίες ή κόλλες που μπορούν να χρησιμοποιηθούν έχουν πολλές κατηγοριοποιήσεις πχ ανάλογα με τη φύση του υλικού που περιέχουν.
Θα σας πω μια αλήθεια και παρακαλώ να είσαστε ψύχραιμοι
Κάποιες από τις οδοντιατρικές κόλλες δεν κολλάνε στις γεφυρες/στεφάνες κτλ,απλά γεμίζουν τον πολύ μικρό κενό χώρο μεταξυ δοντιού και αποκατάστασης.
Ηρεμήστε αγαπητοί αναγνώστες και συνεχίστε να διαβάζετε για να σας εξηγήσω!
Οι προσθετικές αποκαταστάσεις είναι έτσι κατασκευασμένες για να εφαρμόζουν σχεδόν τέλεια στα δόντια.Οι παλαιού τύπου κόλλες(που χρησιμοποιούνται και σήμερα μια και τα ποσοστά επιτυχίας των "συγκολήσεων είναι πολύ μεγάλα"),δεν κόλλαγαν πάνω στο μέταλλο πχ της στεφάνης αλλά γέμιζαν τον κενό χώρο,οπότε εφάρμοζε τέλεια πχ η στεφάνη με το δόντι οπότε όταν σκλήρυνε η κόλλα η στεφάνη δεν ξεκόλλαγε.
Άλλες κόλλαγαν σε κάποιο βαθμό με το δόντι αλλά όχι με την προσθετική αποκατάσταση.
Σε γενικές γραμμές οι παλαιάς γενιάς κόλλες(οξυφωσφορική/υαλοϊονομερής κτλ) δεν κόλλαγαν με το δόντι ή με την αποκατάσταση,με την αυστηρή έννοια της συγκόλλησης, αλλά όταν πολυμεριζόντουσαν(σκληρυναν)έκαναν πάρα πολύ δύσκολη την απόσπαση της αποκατάστασης,αφού την κράταγαν στη θέση της!
Οι νέας γενιάς κολλάνε με το δόντι ενώ αν η αποκατάσταση είναι ολοκεραμική(όχι ζιρκόνιο,άλλο κεραμικό) κολλάνε και με την αποκατάσταση με κατάλληλη επεξεργασία.Με το ζιρκόνιο δεν κολλάει κάποια κόλλα,οπότε κάποιοι γυρίζουν πάλι στις παλαιάς μορφής κόλλες!Ακόμα και στην οδοντιατρική,η ζωή κάνει κύκλους!
Για να μη σας αφήσω με οποιοδήποτε δισταγμό,δεν έχει σημασία αν θα χρησιμοποιηθεί παλαιάς ή νέας γενιάς κόλλα.Όλες είναι δοκιμασμένες με πάρα πολύ καλά ποσοστά επιτυχίας.Αυτό που είναι πολύ πιο σημαντικό είναι αυτό που θα "συγκολληθεί" (η γέφυα/στεφάνη/όψη) να είναι σωστά κατασκευασμένο.Η επιλογή της κόλλας είναι θέμα και αρμοδιότητα του οδοντιάτρου σας.
Ελπίζω να σας ενημέρωσα.Και μην ξεχνάτε..να χαμογελάτε!