Παιδιά και επίσκεψη στον Οδοντίατρο

  Θέμα της σημερινής ανάρτησης είναι η πρώτη επίσκεψη στον οδοντίατρο για τα παιδιά.Από την ηλικία των 5 ετών αρχίζει να πλήττει η τερηδόνα τα δόντια των παιδιών ενώ στην ηλικία των 12 ετών το 78,5% έχει μέτρια έως κακή στοματική υγιεινή. Δύο με τρία χαλασμένα δόντια έχουν κατά μέσο όρο τα παιδιά ηλικίας 12 και 15 ετών, ενώ μόνο το 15,8% των 12χρονων και το 16,7% των 15χρονων έχει υγιές περιδόντιο. (Τα στοιχεία αυτά προκύπτουν από Πανελλαδική Επιδημιολογική Έρευνα της Ελληνικης Οδοντιατρικής Ομοσπονδίας)

  Σύμφωνα με την ίδια μελέτη, το πρόβλημα στην προσχολική ηλικία είναι ιδιαίτερα σοβαρό. Τα στοιχεία δείχνουν ότι, στην προσχολική ηλικία:

• 36% των παιδιών έχει ήδη τερηδονικές βλάβες
• Ο δείκτης DMFT (αριθμός τερηδονισμένων, σφραγισμένων ή βγαλμένων από τερηδόνα δοντιών) αυξάνει δραματικά από 0,05 στη ηλικία των 2 ετών σε 3 στην ηλικία των 6
• Τα παιδιά της προσχολικής ηλικίας παρατηρείται ότι δεν πηγαίνουν συχνά στον οδοντίατρο και όσα έχουν πάει, ξεκίνησαν αργά σε ηλικία 3,5 ετών, την στιγμή που η επίσημη οδηγία είναι η πρώτη επίσκεψη να γίνεται στην ηλικία του 1 έτους
• 7 στα 10 παιδιά ξεκινάνε αργά το βούρτσισμα, δηλαδή μετά την ηλικία των 2 ετών, ενώ λιγότερα από 3 στα 10 παιδιά βουρτσίζουν τα δόντια τους 2 φορές την ημέρα
• Ιδιαίτερα ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι οι περισσότερες μητέρες που ρωτήθηκαν δεν γνώριζαν τις αιτίες που προκαλούν την τερηδόνα.

  Πέραν του βαθμού γνώσης των γονέων για τη στοματική υγιεινή των παιδιών που πρέπει να αυξηθεί, ιδιαίτερη σημασία για την προαγωγή της στοματικής υγείας έχει ο ρόλος του γονιού ως «μοντέλου» για την μίμηση καλών συνηθειών. 

 

  Οι μηχανισμοί που λειτουργούν στη μίμηση των γονέων ως προς τις συνήθειες της στοματικής υγείας, σύμφωνα με την ψυχολόγο Υγείας, Φρόσω Τζιντζηροπούλου, είναι οι εξής:

«Τα παιδιά μαθαίνουν πολλά πράγματα με την παρατήρηση της συμπεριφοράς των γονιών χωρίς να λάβουν κάποια εξωτερική ενίσχυση. Όταν, όμως, ενισχυθούν μετά από την εκτέλεση μιας συμπεριφοράς αυξάνεται η πιθανότητα επανεμφάνισής της. Έτσι, ένα παιδί που το επιβραβεύουμε και το ενθαρρύνουμε όταν πλένει τα δόντια του, είναι πιο πιθανό να τα πλύνει και την επόμενη φορά».

Επειδή το βούρτσισμα των δοντιών απαιτεί συνέπεια, προγραμματισμό και πειθαρχία θα πρέπει να συνδυαστεί με κάτι θετικό για να υπάρξει ευχάριστη σύνδεση. 

 

Σε αυτό θα μπορούσε να συντελέσει:

• η χρήση προϊόντων για τη στοματική υγιεινή τα οποία να είναι ελκυστικά και προσαρμοσμένα στην ηλικία του παιδιού
• η χρήση ενισχυτών-κινήτρων όπως υλικές αμοιβές (αυτοκόλλητα, παιχνίδια, κ.λπ.) και κοινωνικές αμοιβές (έπαινος, αγκαλιά, χάδι)
• ειδικά προνόμια και δικαιώματα, αλλά και
• ο συνδυασμός της στοματικής υγιεινής με μια σειρά από ευχάριστες δραστηριότητες στις οποίες συμμετέχουν γονείς και παιδιά μαζί (π.χ. πλένουν γονέας και παιδί μαζί τα δόντια τους, αγοράζουν μαζί οδοντόβουρτσα και οδοντόκρεμα). Πηγή

 Η επίσκεψη στον οδοντίατρο για τους παιδιατρικούς ασθενείς γίνεται συνήθως όταν υπάρχει κάποιο πρόβλημα που προκαλεί πόνο στο παιδί ή όταν διαπιστώσει ο γονέας(συνήθως η μητέρα) κάτι στο στόμα του παιδιού. 

 

Όταν λοιπόν η πρώτη επαφή με κάτι άγνωστο για το παιδί συνοδεύεται με πόνο,πριν ακόμα κάτσει στην οδοντιατρική καρέκλα,πώς περιμένουμε να είναι το παιδί χαρούμενο που επισκέπτεται τον οδοντίατρο;

Καταλήγει το παιδί αυτή τη διαδικασία

 

 να τη βλέπει κάπως έτσι

 

  Δε θα σταματήσω να το λέω,ότι η πρώτη επίσκεψη στον οδοντίατρο πρέπει να γίνεται προληπτικά,πριν το παιδί αναφέρει πόνο.Ιδανικά είναι στον πρώτο με δεύτερο χρόνο,αλλά δυστυχώς στην Ελλάδα,κάτι τέτοιο ανήκει στη σφαίρα της φαντασίας.
Βέβαια τώρα για την εγγραφή στο δημοτικό,είναι υποχρεωτικό πλέον το οδοντιατρικό πιστοποιητικό. Το οδοντιατρικό πιστοποιητικό,αντίθετα με τα λεγόμενα πολλών συναδέλφων,χορηγείται δωρεάν.Για να το κάνω πιο λιανά ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΕΤΕ ΤΙΠΟΤΑ, και δε σας κάνει χάρη ο οδοντίατρος που δε σας παίρνει επίσκεψη. Εκμεταλλευτείτε το, για να ελέγξει τα δόντια του παιδιού και να σας δώσει μια γνώμη. Μη βάζετε τον αδερφό/ξάδερφο/θείο/φίλο/γνωστό σας οδοντίατρο απλά να σας υπογράψει το πιστοποιητικό χωρίς να κάνει έναν έλεγχο των 5 λεπτών για να σας ενημερώσει για την στοματική υγεία του παιδιού σας.Εκτός από το ότι μπορεί να σας γλιτώσει από πόνο,κόπο και χρήμα αργότερα,εκπαιδεύετε και το παιδί σας να μη φοβάται τον οδοντίατρο.

  Επίσης για τη σημασία των εξειδικεύσεων και των εξειδικευμένων συναδέλφων θα μιλήσω σε επόμενη ανάρτηση. Επιγραμματικά θα πω όμως ότι δε χρειάζεται να είναι παιδοδοντίατρος αυτός στον οποίον θα εμπιστευτείτε την στοματική υγεία του παιδιού σας. Συμφωνώ ότι οι παιδοδοντίατροι είναι πολύ πιο εξοικειωμένοι με τα παιδιά,αλλά αυτό δε σημαίνει ότι και οι γενικοί οδοντίατροι δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τα παιδιά ως ασθενείς. Υπάρχουν βέβαια γενικοί οδοντίατροι που δεν μπλέκουν με παιδιά,γιατί θεωρούν ότι δεν μπορούν να τα αωτιμετωπίσουν σωστά και υπάρχουν και παιδιά που όσο και καλός να είσαι ως γενικός οδοντίατρος δεν μπορείς να τα αντιμετωπίσεις. Εκεί χρειάζεται ο παιδοδοντίατρος. Το θέμα των εξειδικεύσεων θα απασχολήσει μελλοντική ανάρτηση.

  Ελπίζω να σας προβλημάτισα. Καλά βουρτσίσματα