Θέμα της σημερινής μας ανάρτησης αποτελεί μια πραγματικότητα στην κλινική πράξη, το γεγονός δηλαδή ότι ματώνουν τα ούλα υπερβολικά κατά την καθημερινότητα ή ακόμα και κατά τη διάρκεια της θεραπευτικής πράξης του καθαρισμού ή της θεραπείας περιοδοντίτιδας σε σχέση με τον τοπικό παράγοντα (την πέτρα δηλαδή) που έχει ο ασθενής και κατά πόσο εμπλέκεται στη σοβαρότητα της κατάστασης το άγχος που βιώνουμε κατά τη διάρκεια της καθημερινότητας.
Πολλές φορές κατά τη διάρκεια της κλινικής άσκησης βρίσκουμε στους ασθενείς μεγάλη αιμορραγία κατά τη διάρκεια της θεραπείας ουλίτιδας ή κατά τον προληπτικό επανέλεγχο σε σχέση με αυτό που θα περιμέναμε να βρούμε, βλέποντας την πέτρα ή την πλάκα που υπάρχει στο στόμα τους.
Αλλά και οι ίδιοι οι ασθενείς παραπονιούνται για έντονη αιμορραγία των ούλων, πολλές φορές σε σημείο που ματώνει το μαξιλάρι,και που αποτελεί ένα σοβαρό λόγο και αιτία προσέλευσης στο οδοντιατρείο.
Έχουμε πει ότι για τις νόσους του στόματος εμπλέκονται τρείς παράγοντες : Ο ξενιστής(δηλαδή εμείς), τα μικρόβια και οι εξωτερικές συνθήκες δηλαδή η διατροφή, οι συνθήκες στοματικής υγιεινής, το άγχος κ.α
Τί γίνεται λοιπόν στην περίπτωση που ο ξενιστής (δηλαδή εμείς) προσπαθούμε να βουρτσίσουμε, το κάνουμε με αρκετή επιτυχία,μια και δεν βρίσκει ο οδοντίατρος πέτρα, πλάκα ή υπολείμματα τροφών σε ανησυχητικό βαθμό κατά την προγραμματισμένη επανεξέταση μας, αλλά κατά τον καθαρισμο έχουμε πολλή αιμορραγία;
Τότε αγαπητοί αναγνώστες μπορούμε να κατηγορήσουμε τις εξωτερικές συνθήκες, δηλαδή το άγχος, ως ενα ισχυρά επιβαρυντικό παράγοντα για αυτήν την κατάσταση.
Προσοχή : Δε θα κατηγορήσουμε το άγχος μοιρολατρικά, θα πούμε ότι εμείς είμαστε αγχώδεις, και θα σταματήσουμε να βουρτσίζουμε
Σκοπός την παρούσας ανάρτησης είναι να εξηγήσει τι μπορούμε να κάνουμε, έχοντας ως δεδομένο ότι βουρτσίζουμε με επιμέλεια και σύστημα, δλαδή 2 φορές τη μέρα, δύο λεπτά τη φορά
Έχει συσχετιστεί σε διάφορες εργασίες το άγχος, ως επιβαρυντικός παράγοντας για την περιοδοντική υγεία των ασθενών, δηλαδή για την υγεία των ούλων.
Σε μια έρευνα του 2006 (πατήστε εδώ για την έρευνα) παρατηρήθηκαν αυξημένα επίπεδα κορτιζόλης και χειρότεροι δείκτες στοματικής υγείας σε γυναίκες που έπασχαν από κατάθλιψη. Το συμπέρασμα της έρευνας ήταν ότι το αυξημένο άγχος, οπως αποτυπώνεται από τα υψηλά επίπεδα κορτιζόλης μπορεί να χειροτερεύει την περιοδοντική υγεία των ασθενών. Να ευθύνεται δηλαδή για προβλήματα στα ούλα.
Άλλη έρευνα πάλι το 2006 (πατήστε εδώ για την έρευνα) έδειξε να συνδέονται το χρόνιο στρες και το άγοχς της καθημερινότητας σε άτομα ηλικίας 25-64 στο Hong-Kong, ενώ άλλη έρευνα (πατήστε εδώ για την έρευνα) κατέδειξε ότι το στρες αποτελούσε παράγοντα αύξησης των προβλημάτων από τα ούλα σε μεγαλύτερης ηλικίας άτομα.
Βέβαια υπάρχουν και οι έρευνες περί του αντιθέτου,όπως αυτή η έρευνα του 2006 (πατήστε εδώ για την έρευνα), που δεν κατέδειξε σαφή σχέση μεταξυ περιοδοντίτιδας και άγχους, κατάθλιψης ή μεγάλων αλλαγών στην καθημερινότητα των ατόμων.
Αυτά ειχα να σας πω για την εμπλοκή του άγχους με το μάτωμα των ούλων. Ελπίζω να σας ενημέρωσα.
Πολλές φορές κατά τη διάρκεια της κλινικής άσκησης βρίσκουμε στους ασθενείς μεγάλη αιμορραγία κατά τη διάρκεια της θεραπείας ουλίτιδας ή κατά τον προληπτικό επανέλεγχο σε σχέση με αυτό που θα περιμέναμε να βρούμε, βλέποντας την πέτρα ή την πλάκα που υπάρχει στο στόμα τους.
Αλλά και οι ίδιοι οι ασθενείς παραπονιούνται για έντονη αιμορραγία των ούλων, πολλές φορές σε σημείο που ματώνει το μαξιλάρι,και που αποτελεί ένα σοβαρό λόγο και αιτία προσέλευσης στο οδοντιατρείο.
Έχουμε πει ότι για τις νόσους του στόματος εμπλέκονται τρείς παράγοντες : Ο ξενιστής(δηλαδή εμείς), τα μικρόβια και οι εξωτερικές συνθήκες δηλαδή η διατροφή, οι συνθήκες στοματικής υγιεινής, το άγχος κ.α
Τί γίνεται λοιπόν στην περίπτωση που ο ξενιστής (δηλαδή εμείς) προσπαθούμε να βουρτσίσουμε, το κάνουμε με αρκετή επιτυχία,μια και δεν βρίσκει ο οδοντίατρος πέτρα, πλάκα ή υπολείμματα τροφών σε ανησυχητικό βαθμό κατά την προγραμματισμένη επανεξέταση μας, αλλά κατά τον καθαρισμο έχουμε πολλή αιμορραγία;
Τότε αγαπητοί αναγνώστες μπορούμε να κατηγορήσουμε τις εξωτερικές συνθήκες, δηλαδή το άγχος, ως ενα ισχυρά επιβαρυντικό παράγοντα για αυτήν την κατάσταση.
Προσοχή : Δε θα κατηγορήσουμε το άγχος μοιρολατρικά, θα πούμε ότι εμείς είμαστε αγχώδεις, και θα σταματήσουμε να βουρτσίζουμε
Σκοπός την παρούσας ανάρτησης είναι να εξηγήσει τι μπορούμε να κάνουμε, έχοντας ως δεδομένο ότι βουρτσίζουμε με επιμέλεια και σύστημα, δλαδή 2 φορές τη μέρα, δύο λεπτά τη φορά
Έχει συσχετιστεί σε διάφορες εργασίες το άγχος, ως επιβαρυντικός παράγοντας για την περιοδοντική υγεία των ασθενών, δηλαδή για την υγεία των ούλων.
Σε μια έρευνα του 2006 (πατήστε εδώ για την έρευνα) παρατηρήθηκαν αυξημένα επίπεδα κορτιζόλης και χειρότεροι δείκτες στοματικής υγείας σε γυναίκες που έπασχαν από κατάθλιψη. Το συμπέρασμα της έρευνας ήταν ότι το αυξημένο άγχος, οπως αποτυπώνεται από τα υψηλά επίπεδα κορτιζόλης μπορεί να χειροτερεύει την περιοδοντική υγεία των ασθενών. Να ευθύνεται δηλαδή για προβλήματα στα ούλα.
Άλλη έρευνα πάλι το 2006 (πατήστε εδώ για την έρευνα) έδειξε να συνδέονται το χρόνιο στρες και το άγοχς της καθημερινότητας σε άτομα ηλικίας 25-64 στο Hong-Kong, ενώ άλλη έρευνα (πατήστε εδώ για την έρευνα) κατέδειξε ότι το στρες αποτελούσε παράγοντα αύξησης των προβλημάτων από τα ούλα σε μεγαλύτερης ηλικίας άτομα.
Βέβαια υπάρχουν και οι έρευνες περί του αντιθέτου,όπως αυτή η έρευνα του 2006 (πατήστε εδώ για την έρευνα), που δεν κατέδειξε σαφή σχέση μεταξυ περιοδοντίτιδας και άγχους, κατάθλιψης ή μεγάλων αλλαγών στην καθημερινότητα των ατόμων.
Ποια είναι η αλήθεια και που κάνουν λάθος οι έρευνες;
Πάντοτε στην Ιατρική όταν υπάρχουν δύο γνώμες έχουμε φανατικούς υποστηριχτές και πολέμιους της μίας ή της άλλης άποψης. Πάντως κατά την κλινική μου εμπειρία και άσκηση έχω περιστατικά κατά τα οποία η φλεγμονή στα ούλα (ουλίτιδα-περιοδοντίτιδα) είναι δυσανάλογη με την πέτρα ή την πλάκα που έχουν οι ασθενείς. Και μιλώντας με εξειδικευμένους συναδέλφους κοινή πεποίθηση είναι ότι σε τέτοιες περιπτώσεις συνήθως επιδρά αρνητικά η καθημερινότητα, που επιβαρύνει το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού, οπότε δεν μπορεί να αντιμετωπίσει επιτυχώς την απειλή των μικροβίων που είναι υπεύθυνα για την ουλίτιδα ή την περιοδοντίτιδα.
Αυτοί οι ασθενείς ανήκουν σε ομάδες υψηλού κινδύνου και θα πρέπει να επισημαίνεται αυτό, και να εντάσσονται σε πιο συχνή επανακληση για προληπτική θεραπεία
Θα πρέπει δηλαδη να ειδοποιηθούν ότι δεν είναι όλα καλα, και ότι θα πρέπει να επισκέπτονται πιο συχνά τον οδοντίατρο για το προληπτικό check up στοματικής υγείας, γιατί αυξάνεται ο κίνδυνος να έχουμε στο μελλον απώλειες δοντιών.
Αυτά ειχα να σας πω για την εμπλοκή του άγχους με το μάτωμα των ούλων. Ελπίζω να σας ενημέρωσα.
Και μην ξεχνάτε να κάνετε like στην σελίδα του ιατρείου στο facebook
(πατήστε εδώ για το σύνδεσμο)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου