Θέμα της σημερινής ανάρτησης είναι οι αλλεργικές αντιδράσεις που μπορεί να εμφανίσει κάποιος από τη λήψη αντιβίωσης.
Η αντιβίωση είναι μια από τις θεραπείες που πρέπει να δίνεται προσεκτικά κατά την άσκηση του οδοντιατρικού επαγγέλματος,ύστερα από λήψη ιατρικού ιστορικού.Και αυτό γιατί μπορεί να οδηγήσει σε δυσάρεστες καταστάσεις, ακόμα και στο θάνατο.Υπάρχουν κάποιες καταστάσεις που χρήζουν ιδιαίτερης φροντίδας κατά τη χορήγηση αντιβίωσης ή φαρμακευτικής αγωγής εν γένει πχ απαγορεύεται η ασπιρίνη σε πάσχοντα με έλλειψη ενζύμου G6PD αλλά αυτές διαγιγνώσκονται από μικρή ηλικία οπότε ο ασθενής γνωρίζει και αναφέρει ότι πασχει. Ο κυριότερος φόβος είναι η αλλεργική αντίδραση στην αντιβίωση,που συνήθως εμφανίζεται με τη λήψη πενικιλλίνης πχ amoxil.
Με το τι παίρνουμε όταν πονάει το δόντι μας έχουμε ασχοληθεί σε παλαιότερη ανάρτηση(πατήστε εδώ για την ανάρτηση).Στην ανάρτηση αυτή βλέπουμε ότι η αντιβίωση που συνήθως δίνεται είναι το amoxil (είτε των 500mg η των 1000mg ) ανά οκτάωρο. Η αντιβίωση αυτή μπορεί να εμφανίσει αλλεργική αντίδραση που μπορεί να περιλαμβάνει κνησμό(φαγούρα), ερυθρότητα(κοκκινίλες) και άλλα συμπτώματα. Αν συνεχιστεί η λήψη της τότε κλείνει η αναπνευστική οδός από το οίδημα που δημιουργείται(αγγειοοίδημα) και επέρχεται ο θάνατος(αναφυλαξία-αναφυακτικό σοκ).Υπολογίζεται ότι το 5% των ασθενών εμφανίζει κάποια αντίδραση στην αντιβίωση με το πιο ήπιο και σύνηθες να είναι η διάρροια.
Γι'αυτό είναι πολύ σημαντική η λήψη του ιστορικού και πρέπει να είναι ευαγγέλιο το ρητό
"Διαγνώσεις και φαρμακευτική αγωγή από το τηλέφωνο δεν δίνονται!"
Πολλές φορές όμως ακόμα και κατά τη λήψη του ιατρικού ιστορικού,ο ασθενής δε θυμάται να είχε κάποιο πρόβλημα κατά τη λήψη αντιβίωσης (γι'αυτό και λέγεται αναμνηστικό ιστορικό!).Οπότε δίδεται η κλασσική αντιβίωση ευρέως φάσματος και μετά από μια μέρα μπορεί να πάρει τηλέφωνο και να πει :
"Γιατρέ γέμισα κοκκινίλες από την αντιβίωση και τη σταμάτησα!"
Αυτό είναι μια αλλεργική αντίδραση στην αντιβίωση και θα πρέπει να δερευνηθεί αν ο ασθενής είναι αλεργικός στο amoxil,η οποια είναι από τις πιο συνηθισμένες αντιβιώσεις.Αν τελικά είναι (διάγνωση για την οποία θα πρέπει να συνεννοηθεί με αλλεργιολόγο) θα πρέπει να το λέει σε κάθε γιατρό που πηγαίνει αλλά και να γραφθεί στον ιατρικό του φάκελο με μεγάλα κόκκινα γράμματα
Οι ενέργειες που πρέπει να γίνουν είναι να σταματήσει αμέσως την αντιβίωση και να συνεννοηθει με παθολόγο για την έναρξη αντισταμινικής αγωγής πχ Aerius ή Xozal για 20-30 ημέρες.Η δοσολογία είναι ένα χάπι ημερησίως.Την πρώτη μέρα συνίσταται η λήψη δύο χαπιών (ως "δόση εφόδου").
Το σχήμα αντιβίωσης που θα ακολουθηθεί,αν τελικά ο ασθενής είναι αλλεργικός στην πενικιλλίνη και πρέπει να πάρει αντιβίωση είναι κλινδαμυκίνη (πχ Dalacin), αζιθρομυκίνη (πχ Zithromax) ή κλαρυθρομυκίνη (πχ Klaricid). Η δοσολογία και η συχνοτητα λήψης κανονίζονται από το γιατρό.
Κλείνοντας,η αλλεργία στην αντιβίωση είναι κάτι που μπορεί να εμφανιστεί κατά τη διάρκεια της οδοντιατρικής θεραπείας.Αλλά με τις κατάλληλες ενέργειες αντιμετωπίζεται.
Ελπίζω να σας ενημέρωσα. Η γνώση είναι δύναμη!
Η αντιβίωση είναι μια από τις θεραπείες που πρέπει να δίνεται προσεκτικά κατά την άσκηση του οδοντιατρικού επαγγέλματος,ύστερα από λήψη ιατρικού ιστορικού.Και αυτό γιατί μπορεί να οδηγήσει σε δυσάρεστες καταστάσεις, ακόμα και στο θάνατο.Υπάρχουν κάποιες καταστάσεις που χρήζουν ιδιαίτερης φροντίδας κατά τη χορήγηση αντιβίωσης ή φαρμακευτικής αγωγής εν γένει πχ απαγορεύεται η ασπιρίνη σε πάσχοντα με έλλειψη ενζύμου G6PD αλλά αυτές διαγιγνώσκονται από μικρή ηλικία οπότε ο ασθενής γνωρίζει και αναφέρει ότι πασχει. Ο κυριότερος φόβος είναι η αλλεργική αντίδραση στην αντιβίωση,που συνήθως εμφανίζεται με τη λήψη πενικιλλίνης πχ amoxil.
Με το τι παίρνουμε όταν πονάει το δόντι μας έχουμε ασχοληθεί σε παλαιότερη ανάρτηση(πατήστε εδώ για την ανάρτηση).Στην ανάρτηση αυτή βλέπουμε ότι η αντιβίωση που συνήθως δίνεται είναι το amoxil (είτε των 500mg η των 1000mg ) ανά οκτάωρο. Η αντιβίωση αυτή μπορεί να εμφανίσει αλλεργική αντίδραση που μπορεί να περιλαμβάνει κνησμό(φαγούρα), ερυθρότητα(κοκκινίλες) και άλλα συμπτώματα. Αν συνεχιστεί η λήψη της τότε κλείνει η αναπνευστική οδός από το οίδημα που δημιουργείται(αγγειοοίδημα) και επέρχεται ο θάνατος(αναφυλαξία-αναφυακτικό σοκ).Υπολογίζεται ότι το 5% των ασθενών εμφανίζει κάποια αντίδραση στην αντιβίωση με το πιο ήπιο και σύνηθες να είναι η διάρροια.
Γι'αυτό είναι πολύ σημαντική η λήψη του ιστορικού και πρέπει να είναι ευαγγέλιο το ρητό
"Διαγνώσεις και φαρμακευτική αγωγή από το τηλέφωνο δεν δίνονται!"
Πολλές φορές όμως ακόμα και κατά τη λήψη του ιατρικού ιστορικού,ο ασθενής δε θυμάται να είχε κάποιο πρόβλημα κατά τη λήψη αντιβίωσης (γι'αυτό και λέγεται αναμνηστικό ιστορικό!).Οπότε δίδεται η κλασσική αντιβίωση ευρέως φάσματος και μετά από μια μέρα μπορεί να πάρει τηλέφωνο και να πει :
"Γιατρέ γέμισα κοκκινίλες από την αντιβίωση και τη σταμάτησα!"
Αυτό είναι μια αλλεργική αντίδραση στην αντιβίωση και θα πρέπει να δερευνηθεί αν ο ασθενής είναι αλεργικός στο amoxil,η οποια είναι από τις πιο συνηθισμένες αντιβιώσεις.Αν τελικά είναι (διάγνωση για την οποία θα πρέπει να συνεννοηθεί με αλλεργιολόγο) θα πρέπει να το λέει σε κάθε γιατρό που πηγαίνει αλλά και να γραφθεί στον ιατρικό του φάκελο με μεγάλα κόκκινα γράμματα
Οι ενέργειες που πρέπει να γίνουν είναι να σταματήσει αμέσως την αντιβίωση και να συνεννοηθει με παθολόγο για την έναρξη αντισταμινικής αγωγής πχ Aerius ή Xozal για 20-30 ημέρες.Η δοσολογία είναι ένα χάπι ημερησίως.Την πρώτη μέρα συνίσταται η λήψη δύο χαπιών (ως "δόση εφόδου").
Το σχήμα αντιβίωσης που θα ακολουθηθεί,αν τελικά ο ασθενής είναι αλλεργικός στην πενικιλλίνη και πρέπει να πάρει αντιβίωση είναι κλινδαμυκίνη (πχ Dalacin), αζιθρομυκίνη (πχ Zithromax) ή κλαρυθρομυκίνη (πχ Klaricid). Η δοσολογία και η συχνοτητα λήψης κανονίζονται από το γιατρό.
Κλείνοντας,η αλλεργία στην αντιβίωση είναι κάτι που μπορεί να εμφανιστεί κατά τη διάρκεια της οδοντιατρικής θεραπείας.Αλλά με τις κατάλληλες ενέργειες αντιμετωπίζεται.
Ελπίζω να σας ενημέρωσα. Η γνώση είναι δύναμη!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου