Αντιμετώπιση χαμένων δοντιών και ούλων..

Θέμα της σημερινής ανάρτησης είναι η αντιμετώπιση της ταυτόχρονης απώλειας δοντιών και ούλων.

Και εξηγούμαι..

Όταν εχουμε χασει τα δόντια μας από καιρό ή όταν αντιμετωπίζουμε ένα χρόνιο πρόβλημα περιοδοντίτιδας,το κόκαλο απορροφάται.Έτσι τα ούλα πέφτουν,μια και στηρίζονται εκεί που υπάρχει κόκαλο,με αποτέλεσμα να φαίνεται μια εικόνα σαν..λακούβα ανάμεσα στα δόντια.

Αυτό προκαλεί ένα αισθητικό πρόβλημα,μια και οποιαδήποτε προσθετική αποκατάσταση(γέφυρα),θα έχει ως αποτέλεσμα τα δόντια να φαίνονται πολύ μεγάλα,για να καλύψουν το κενό.

Βλέπετε στην παραπάνω εικόνα πόσο μεγάλα είνα τα δυο κεντρικά δόντια και πόσο έχει πέσει το ουλο στην κεντρική περιοχή;Το πόσο έχει πέσει το ούλο το καταλαβαίνετε αν ακολουθήσετε την καμπύλη που κάνει το ούλο,στην πρόσθια περιοχη,Αυτη είναι μια εικόνα με τις προσωρινές αποκαταστάσεις της ασθενούς.

Σε αυτήν την περίπτωση έχουμε δύο επιλογές:

Η πρώτη είναι να πάρουμε μόσχευμα,ιδανικά από το ίδιο το άτομο αλλά και τεχνητά γίνεται,και με μια μεμβράνη οστεοενσωμάτωσης να κάνουμε κατευθυνόμενη ιστική ανάπλαση και να ξαναδημιουργήσουμε κόκαλο και ούλα εκεί που τα θέλουμε.

Αυτό εξηγείται πολύ καλά στο ακόλουθο video

Μπορεί το video να αναφέρεται σε ένα δόντι,αλλά ότι γίνεται σε ένα δόντι γίνεται και σε μια περιοχή.Κάνουμε μια τομή,φτάνουμε στο κόκαλο,κάνουμε τρυπανισμό(τρύπες στο κόκαλο) γα τοποθέτηση "βιδών συγκράτησης" και τοποθετούμε το οστικό μόσχευμα και μια μεμβράνη οστεοενσωμάτωσης και ράβουμε.Φυσικά η όλη διαδικασία γίνεται υπό αναισθησία!

Στο τέλος της θεραπείας θα έχει δμιουργηθεί νέο κόκαλο.


Πού μπάζει νερά η τεχνική;

 

Η οστική ανάπλαση δεν είναι προβλέψιμη και δεν είναι 100% σίγουρο ότι θα γίνει στο βαθμό που θέλουμε.Πολλες φορές μπορεί να χρειαστεί και δεύτερη οστική ανάπλαση ειδικότερα σε μεγάλα ελλειματα.Επίσης ενας παράγοντας που μας αποτρέπει από τη θεραπεία είναι το πιο υψηλο κόστος της και η επιμήκυνση του χρόνου που θα τελειώσει η συνολική θεραπεία.Δηλαδή σκέφτεται ο ασθενής ότι αν τα κάνει όλα αυτά και το συνολικό κόστος θεραπείας εκτοξευεται αλλά και ο χρόνος στον οποίον θα τελειώσει τη θεραπεία μεγαλώνει.


Ωραία γιατρέ και ποια είναι η εναλλακτική μου;

Η εναλλακτική είναι να "κρύψουμε" το ζήτημα.Να κάνουμε δηλαδή την προσθετική αποκατάσταση με τέτοιο τρόπο ώστε να μην φαίνεται καθόλου.Αυτό γίνεται με τη βοήθεια ροζ πορσελάνης που μιμείται το ούλο του δοντιού.

Βλέπετε στο τελείωμα της παρακάτω αποκατάστασης αυτό το ροζ;

Είναι τα "ούλα" που θα έρθουν και θα κρύψουν αυτό το έλλειμα των κανονικών ούλων.Και έτσι,με λίγο παραπάνω κόστος δε θα φανεί τίποτα.

Και από αυτήν την αρχική εικόνα

Θα καταλήξουμε σε αυτήν!

Φυσικά η παραπάνω τεχνική γίνεται σε περιοχές όπου έχουμε να ασχοληθούμε και με το αισθητικό της περιοχής δηλαδή στην πρόσθια περιοχή ή σε περοχές που φαίνονται κατά το χαμόγελο.Σε εντελώς οπίσθιες περιοχές είναι πλεονασμός.Εκεί και μόνο σε περίπτωση που έχουμε και αυξημένη κινητικότητα δοντιών,άρα πρόβλημα με δόντια μπορούμε να εφαρμόσουμε την κατευθυνόμενη ιστική αναγέννηση,για να βελτιώσουμε την πορεία της περιοδοντικής θεραπείας και να σώσουμε τα δόντια.

Επίσης η παραπάνω τεχνική είναι λιγότερο "βιολογικά σωστή" από την τεχνική της κατευθυνόμενης οστικής αναγέννησης.Δηλαδή το σωστό είναι να υπάρχει κόκαλο και όχι να κρύβουμε την έλλειψη του.

Ελπίζω να σας ενημέρωσα.Και μην ξεχνάτε..να χαμογελάτε!