Θέμα της σημερινής ανάρτησης, αποτελούν τα μέρη του δοντιού!
Είναι πολύ παράξενο για ένα οδοντίατρο που ασχολείται καθημερινά με τα δόντια να σκεφθεί να αναλύσει τα μέρη του δοντιού.Κι όμως ορισμένες φορές οι απλές αναρτήσεις ή μάλλον οι αναρτήσεις που ασχολούνται με πράγματα τα οποία θεωρούμε απλά,είναι και οι πιο πετυχημένες.
Βλέπουμε στην παρακάτω εικόνα την τυπική ανατομία του δοντιού.
Πηγή
Ας πάμε να αναλύσουμε έναν-έναν τους όρους.Υπενθυμίζω για οδοντιατρικούς όρους μπορείτε να ανατρέξετε στις αναρτήσεις Οδοντιατρικοί όροι Α-Κ και Οδοντιατρικοί όροι Λ-Ω.
Το δόντι αποτελείται καταρχήν από τη μυλη και τη ρίζα.Η μύλη είναι το τμήμα του δοντιού που φαίνεται στο στόμα και με το οποίο γίνεται το κόψιμο/σχίσιμο/πολτοποίηση της τροφής,ενώ η ρίζα το τμήμα εκείνο του δοντιού που είναι μέσα στο κόκαλο(φατνίο).
Λίγα στοιχεία για τη μύλη του δοντιού.Η μυλη εξωτερικά αποτελείται από την αδαμαντίνη(σμάλτο του δοντιού),που είναι από τις πιο σκληρές ουσίες στο ανθρώπινο σώμα και εσωτερικά από την οδοντίνη του δοντιού.Η αδαμαντίνη δεν έχει το ίδιο πάχος σε όλα τα δόντια.
Κάτω από το στρώμα της οδοντίνης του δοντιού,υπάρχει το νεύρο του δοντιού(πολφός).Ο πολφός είναι υπεύθυνος για να "νιώθει" το δόντι τα διάφορα ερεθίσματα και να αντιδρά συνήθως με πόνο πχ στο ζεστό ή στο κρυο.
Για να τα συνδέσουμε λιγάκι με τα σφραγίσματα και το πώς χαλάνε τα δόντια σας λέω το εξής.Τα μικρόβια καταστρεφουν πιο δύσκολα την αδαμαντίνη,στη συνεχεια την οδοντίνη και αν τα αφήσουμε καταλήγουν στο νεύρο του δοντιού.Περισσότερα για τα σφραγίσματα θα βρείτε στην αντίστοιχη ανάρτηση
Η ρίζα του δοντιού περιβάλλεται εξωτερικά από οστεΐνη.Η οστεΐνη είναι έτσι διαμορφωμένη για να έρχονται και να την "αγκαλιάζουν" οι ίνες περιρριζίου(περιρρίζιο),δηλαδή τα ούλα,συντελώντας έτσι στη συγκράτηση του δοντιού στο οστό.Το περιοδόντιο,δηλαδή τα ούλα,είναι αυτά που "πέφτουν" κατά τη διάρκεια της περιοδοντικής νόσου.Έτσι το δόντι χάνει σε προστασία και σε στηριξη και ξεκινλαει να κουνιέται.Το δόντι στο οστό,χάρις στις ίνες περιρριζίου, δεν είναι άκαμπτο,όπως πχ το εμφύτευμα.Έχει μια μικρή φυσιολογική κινητικότητα και μια δυνατότητα να χαλαρώνει και να απορροφά τα διάφορα χτυπήματα τόσο κατά τη μάσηση όσο και κατά διάφορες συνήθειες όπως το τρίξιμο των δοντιών(βρυγμός).Μην ξεχνάμε ότι οι δυνάμεις που αναπτύσσονται κατά τη μάσηση είναι πολύ μεγάλες
Ένα σημαντικό ανατομικό σημείο της ρίζας είναι το ακρορρίζιο,δηλαδή το άκρο της ρίζας,από το οποίο ο πολφός(δηλαδή το νεύρο),συνδέεται με την αγγείωση και τη νεύρωση του οργανισμού.Όταν κάνουμε απονεύρωση(βλέπε αντίστοιχη ανάρτηση),ουσιαστικά αφαιρούμε και κλείνουμε το ακρορρίζιο ερμητικά,για να εμποδίσουμε μικρόβια να μπουν στο εσωτερικό του δοντιού.
Στη σημερινή ανάρτηση έχω αρκετές παραπομπές από προηγούμενες αναρτήσεις,οι οποίες πιστεύω θα λειτουργήσουν επεξηγηματικά σε οποιαδήποτε απορία σας.
Ελπίζω να σας ενημέρωσα.Και μην ξεχνάτε..να χαμογελάτε!
Είναι πολύ παράξενο για ένα οδοντίατρο που ασχολείται καθημερινά με τα δόντια να σκεφθεί να αναλύσει τα μέρη του δοντιού.Κι όμως ορισμένες φορές οι απλές αναρτήσεις ή μάλλον οι αναρτήσεις που ασχολούνται με πράγματα τα οποία θεωρούμε απλά,είναι και οι πιο πετυχημένες.
Βλέπουμε στην παρακάτω εικόνα την τυπική ανατομία του δοντιού.
Πηγή
Ας πάμε να αναλύσουμε έναν-έναν τους όρους.Υπενθυμίζω για οδοντιατρικούς όρους μπορείτε να ανατρέξετε στις αναρτήσεις Οδοντιατρικοί όροι Α-Κ και Οδοντιατρικοί όροι Λ-Ω.
Το δόντι αποτελείται καταρχήν από τη μυλη και τη ρίζα.Η μύλη είναι το τμήμα του δοντιού που φαίνεται στο στόμα και με το οποίο γίνεται το κόψιμο/σχίσιμο/πολτοποίηση της τροφής,ενώ η ρίζα το τμήμα εκείνο του δοντιού που είναι μέσα στο κόκαλο(φατνίο).
Λίγα στοιχεία για τη μύλη του δοντιού.Η μυλη εξωτερικά αποτελείται από την αδαμαντίνη(σμάλτο του δοντιού),που είναι από τις πιο σκληρές ουσίες στο ανθρώπινο σώμα και εσωτερικά από την οδοντίνη του δοντιού.Η αδαμαντίνη δεν έχει το ίδιο πάχος σε όλα τα δόντια.
Κάτω από το στρώμα της οδοντίνης του δοντιού,υπάρχει το νεύρο του δοντιού(πολφός).Ο πολφός είναι υπεύθυνος για να "νιώθει" το δόντι τα διάφορα ερεθίσματα και να αντιδρά συνήθως με πόνο πχ στο ζεστό ή στο κρυο.
Για να τα συνδέσουμε λιγάκι με τα σφραγίσματα και το πώς χαλάνε τα δόντια σας λέω το εξής.Τα μικρόβια καταστρεφουν πιο δύσκολα την αδαμαντίνη,στη συνεχεια την οδοντίνη και αν τα αφήσουμε καταλήγουν στο νεύρο του δοντιού.Περισσότερα για τα σφραγίσματα θα βρείτε στην αντίστοιχη ανάρτηση
Η ρίζα του δοντιού περιβάλλεται εξωτερικά από οστεΐνη.Η οστεΐνη είναι έτσι διαμορφωμένη για να έρχονται και να την "αγκαλιάζουν" οι ίνες περιρριζίου(περιρρίζιο),δηλαδή τα ούλα,συντελώντας έτσι στη συγκράτηση του δοντιού στο οστό.Το περιοδόντιο,δηλαδή τα ούλα,είναι αυτά που "πέφτουν" κατά τη διάρκεια της περιοδοντικής νόσου.Έτσι το δόντι χάνει σε προστασία και σε στηριξη και ξεκινλαει να κουνιέται.Το δόντι στο οστό,χάρις στις ίνες περιρριζίου, δεν είναι άκαμπτο,όπως πχ το εμφύτευμα.Έχει μια μικρή φυσιολογική κινητικότητα και μια δυνατότητα να χαλαρώνει και να απορροφά τα διάφορα χτυπήματα τόσο κατά τη μάσηση όσο και κατά διάφορες συνήθειες όπως το τρίξιμο των δοντιών(βρυγμός).Μην ξεχνάμε ότι οι δυνάμεις που αναπτύσσονται κατά τη μάσηση είναι πολύ μεγάλες
Ένα σημαντικό ανατομικό σημείο της ρίζας είναι το ακρορρίζιο,δηλαδή το άκρο της ρίζας,από το οποίο ο πολφός(δηλαδή το νεύρο),συνδέεται με την αγγείωση και τη νεύρωση του οργανισμού.Όταν κάνουμε απονεύρωση(βλέπε αντίστοιχη ανάρτηση),ουσιαστικά αφαιρούμε και κλείνουμε το ακρορρίζιο ερμητικά,για να εμποδίσουμε μικρόβια να μπουν στο εσωτερικό του δοντιού.
Στη σημερινή ανάρτηση έχω αρκετές παραπομπές από προηγούμενες αναρτήσεις,οι οποίες πιστεύω θα λειτουργήσουν επεξηγηματικά σε οποιαδήποτε απορία σας.
Ελπίζω να σας ενημέρωσα.Και μην ξεχνάτε..να χαμογελάτε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου