Πόνος στα δόντια ύστερα από ζεστό ή κρύο ερέθισμα..

 Θέμα της σημερινής ανάρτησης είναι ο πόνος που νιώθουμε,ορισμένες φορές,μετά από κατανάλωση κάποιου κρύου ή ζεστού φαγητού.Και δε μιλάω για τον πόνο που έχουμε,πχ όταν δαγκώνουμε ένα παγωτό,και νιώθουμε όλα τα δόντια μας ή ορισμένα από αυτά να παγώνουν,σα να μας λένε ότι είναι ζωντανά!Αυτό είναι απολύτως φυσιολογικό,οφείλεται στο στιγμιαίο κρύο ερέθισμα που μεταδίδεται στο νεύρο του δοντιού και παίρνει την κατάλληλη αντίδραση,που είναι στιγμιαίος πόνος,ο οποίος εξαφανίζεται όταν καταπιούμε το κρύο φαγητό ή ποτό.

Προσοχή :Αν αφού καταπιούμε,ο πόνος του προηγούμενου παραδείγματος συνεχίσει και για πολύ ώρα,τότε υπάρχει κάποιο πρόβλημα στο δόντι,οπότε πρέπει να επισκεφθούμε τον οδοντίατρο το συντομότερο δυνατόν.

  Λίγο ως πολύ η κατανάλωση ζεστών ή ψυχρών φαγητών προκαλεί αντιδράσεις από τα δόντια αλλά ήπιες. Ορισμένοι όμως δηλώνουν ευαισθησία γενικά στα δόντια,ύστερα από απλές δραστηριότητες όπως βούρτσισμα,κατανάλωση χλιαρών φαγητών,μάσημα τροφής ακόμα και όταν αναπνέουν.Νιώθουν δηλαδή ένα κύμα αέρα,το οποίο σαν να τους παγώνει τα δόντια,και να τους χαλάει τη διάθεση,μια και δεν μπορούν να απολαύσουν καθημερινές δραστηριότητες.Δεν παραπονιούνται για έντονο πόνο,αλλά για μια έντονη ενόχληση,στα όρια του πόνου.

Αν αποκλειστούν μια σειρά από παθήσεις που μπορεί να δημιουργούν την προαναφερθείσα κατάσταση,τότε ο ασθενής πάσχει από "ευαίσθητα δόντια", ή επί το επιστημονικότερο από οδοντινική υπερευαισθησία(Ο.Υ.).Τι είναι όμως η οδοντινική υπερευαισθησία(Ο.Υ.);

Η πρώτη προσπάθεια ορισμού  έγινε το 1983.Σύμφωνα με τον τότε ορισμό «Ως Οδοντινική υπερευαισθησία ορίζεται ο μικρής διάρκειας,οξύς πόνος που προέρχεται από την εκτεθειμένη οδοντίνη ως απάντηση σε διάφορα ερεθίσματα,συνήθως θερμικά,χημικά,ωσμωτικά που δεν μπορούν να αποδοθούν σε κάποια άλλη μορφή παθολογίας ή οδοντικού ευρήματος».Το 2002 ο όρος παθολογία αντικαταστάθηκε από τον όρο ασθένεια από το Καναδικό Συμβουλευτικό Συμπόσιο για την Οδοντινική Υπερευαισθησία. Ο ορισμός αυτός δίνει μια περιγραφή της πάθησης και ταυτόχρονα ταυτοποιεί την Ο.Υ. ως μια κλινική οντότητα, πράγμα που βοηθάει τον οδοντίατρο στη διάγνωσή της.

 Τα ερεθίσματα που διεγείρουν την εμφάνιση της Ο.Υ. μπορούν να εμφανιστούν τόσο κατά την καθημερινότητα όπως πχ μάσηση, κατάποση ,βούρτσισμα ακόμα και αναπνοή, όσο και κατά τη διάρκεια οδοντιατρικών πράξεων όπως χρήση οδοντιατρικών εργαλείων ή αεροσύριγγας στο πάσχον ή στα πάσχοντα δόντια. Ακόμα η χρησιμοποίηση παραγόντων λεύκανσης τόσο στο ιατρείο όσο και στο σπίτι μπορεί να προκαλέσει ή να επιδεινώσει την πάθηση

Για να αντιμετωπιστεί επιτυχώς η Ο.Υ. θα πρέπει να αναγνωριστούν και να εξαλειφθούν οι αιτιολογικοί παράγοντες πρόκλησής της. Αυτό μπορεί να προϋποθέτει αλλαγές στον τρόπο άσκησης στοματικής υγιεινής καθώς και στη διατροφή.

Για την αντιμετώπιση στο σπίτι μπορούν να χρησιμοποιηθούν διάφορες ειδικές οδοντόκρεμες,που πωλούνται στα super-market.Δε θα μπω στη διαδικασία να πω ποια είναι καλύτερη,γιατί κανείς δεν ξέρει με σιγουριά,αλλά αυτές οι απευαισθητοποιητικές οδοντόκρεμες για καθημερινή χρήση αποτελούν την πρώτη θεραπευτική προσέγγιση  για την αντιμετώπιση της Ο.Υ., μια και αποτελούν μια μη επεμβατική θεραπεία που δίδει αποτελέσματα όταν χρησιμοποιείται για ικανό χρονικό διάστημα. Οι οδοντόκρεμες αυτές παρέχουν ανακούφιση ή ακόμα και αντιμετώπιση της Ο.Υ.Περιέχουν είτε νιτρικό άλας του καλίου,κιτρικό άλας του καλίου ή χλωριούχο κάλιο,στα οποία το ενεργό συστατκό είναι 2% κάλιο και μελέτες έχουν αποδείξει την αποτελεσματικότητα τους στην μείωση της Οδ.Υ, ύστερα από 4-8 εβδομάδες.Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι όποια οδοντόκρεμα βάλουμε,θα δράσει στο μέγιστο βαθμό σε 4-8 εβδομάδες. Κανείς δεν υπόσχεται θαύματα,το θέμα είναι να είναι σωστή,εξατομικευμένη και στοχευμένη η θεραπευτική αντιμετώπιση.
Εναλλακτικά μπορεί να περιέχουν άλατα στροντίου ή κασσιτέρου και φυσικά οι καινούριας γενεας απευαισθητοποιητικές οδοντόκρεμες που προσπαθούν να μιμηθούν την ουσία τη δοντιού και μπορεί να περιέχουν απατίτη,ή σύμπλοκο αργινίνης-ασβεστιου ή άλλα παρεμφερή συστατικά.

Η οδοντινική υπερευαισθησία μπορεί και θα πρέπει να αντιμετωπιστεί και στο οδοντιατρείο,ειδικότερα αν δεν παρατηρούμε κάποια βελτίωση με τις απευαισθητοποιητικές οδοντόκρεμες.

Γενικά όταν εμφανίζεται η οδοντινική υπερευαισθησία,που είναι μια υπαρκτή πάθηση των δοντιών και όχι κάτι της φαντασίας σας,καλό είναι να ρωτάτε τη γνώμη του οδοντιάτρου,για την αντιμετώπιση της.Είναι μοιρολατρικό να έχουμε ένα πρόβλημα,το οποίο χαλάει την ποιότητα της ζωής μας,και να μην το αντιμετωπίζουμε.

Ελπίζω να σας βοήθησα.Η γνώση είναι δύναμη!!