Εναλλακτική λύση στα αντιβιοτικά..

Φιλοι αναγνώστες ευτυχισμένο το 2015

 

Με υγεία, πάνω απο όλα και φυσικά πολλά χαμόγελα.


Θέμα της σημερινής μας ανάρτησης και πρώτης για το 2015 είναι μια απορία ενός φίλου αναγνώστη του ιστολογίου, ο οποίος τη διατύπωσε στα σχόλια. Μια και το θεμα ήταν πολύ ωραίο και δεν μπορούσε να απαντηθεί στα στενά όρια ενός σχολίου επέλεξα να το κάνω σε μορφή ανάρτησης.

Φυσικά, δραττομαι της ευκαιρίας να σας ξανα-ευχαριστήσω για την αμφίδρομη αυτή σχέση γνώσεων και ερεθισμάτων, μέσω του παροντος ιστολογίου.

Πάμε λοιπόν.

Ο φίλος του ιστολογίου μου έστειλε το παρακάτω link, στην ανάρτηση περί φαρμάκων που μπορούμε να πάρουμε σε περίπτωση πονου στα δοντια(πατήστε εδώ για την ανάρτηση).

Το άρθρο το παραθέτω αυτούσιο με σαφή αναγραφή της πηγής από την οποία προήλθε, διότι αυτό επιτάσσουν οι κανόνες σωστής συμπεριφοράς και αναδημοσίευσης.

Κυριακή 6 Απρίλη 2014

Σελίδα 30

ΕΠΙΣΤΗΜΗ

ΒΑΚΤΗΡΙΟΦΑΓΟΙ ΙΟΙ

Εναλλακτική λύση στα αντιβιοτικά

Σοβιετικές ανακαλύψεις, που αγνοήθηκαν από την καπιταλιστική Δύση, έρχονται τώρα στο προσκήνιο για την αντιμετώπιση των πολυανθεκτικών μικροβίων

Οι βακτηριοφάγοι είναι ιοί που επιτίθενται και εισβάλλουν στο εσωτερικό των βακτηριακών κυττάρων. Σε αυτή την ψηφιακή απεικόνιση, Τ-βακτηριοφάγοι επιτίθενται και εισάγουν το γενετικό τους υλικό μέσα σε βακτήριο

Σε ένα εργαστήριο μοριακής βιολογίας στο Πανεπιστήμιο Ταφτς της Βοστόνης, οι επιστήμονες ανακάλυψαν πριν από λίγο καιρό τα χαρακτηριστικά σημάδια μιας βίαιης επίθεσης ενάντια στο θανατηφόρο βακτήριο της χολέρας. Ανέλυαν το DNA μικροσκοπικών ιών που ονομάζονται βακτηριοφάγοι και είχαν βρεθεί στα κόπρανα ανθρώπων που είχαν ασθενήσει από χολέρα, όταν διαπίστωσαν ότι περιείχαν μερικά γονίδια του ανοσοποιητικού συστήματος ενός άλλου βακτηρίου. Με κάποιο τρόπο οι βακτηριοφάγοι αυτοί είχαν καταφέρει να εισβάλουν και καταβάλουν τα κύτταρα της χολέρας, χρησιμοποιώντας ένα μεγάλο μέρος από αυτό το κλεμμένο ανοσοποιητικό σύστημα. Ηταν η πρώτη φορά που εντοπιζόταν ιός που έκανε κάτι ανάλογο και προφανώς η μελέτη του ίσως οδηγήσει στη θεραπεία της χολέρας με βακτηριοφάγους.

Επιστροφή στο μέλλον

Η μελέτη για τους βακτηριοφάγους ιούς που σκοτώνουν το βακτήριο της χολέρας είναι μέρος μιας επιστημονικής αναγέννησης στη δυτική ιατρική γύρω από τη χρήση τέτοιων ιών για θεραπευτικούς σκοπούς. Τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα, οι γιατροί σε όλο τον κόσμο χρησιμοποιούσαν τους βακτηριοφάγους για να καταπολεμήσουν τη δυσεντερία και άλλα θανάσιμα παθογόνα μικρόβια, εγκαταλείποντας όμως τη χρήση τους μόλις ανακαλύφθηκαν πιο αποτελεσματικά αντιβιοτικά. Σήμερα οι ερευνητές ξαναγυρίζουν στους βακτηριοφάγους, επειδή τα αντιβιοτικά αρχίζουν να χάνουν την αποτελεσματικότητά τους.
Η διάδοση ανθεκτικών στα αντιβιοτικά μολύνσεων μπορεί να αλλάξει δραματικά την ιατρική πρακτική. Χωρίς τρόπο ελέγχου των μολύνσεων, οι χειρουργικές επεμβάσεις, από τις πιο απλές μέχρι τις πιο πολύπλοκες μεταμόσχευσης οργάνων, θα γίνουν ριψοκίνδυνη υπόθεση, καθώς οι ασθενείς θα διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να εμφανίσουν επιπλοκές ή και να πεθάνουν.
Οι βακτηριοφάγοι είναι 100 φορές μικρότεροι από τα βακτήρια και είναι οι πιο διαδεδομένες μορφές ζωής στον πλανήτη, καθώς υπάρχουν στο νερό, στα φυτά, στα λύματα, στο πεπτικό σύστημα, παντού. Εισβάλλουν στο εσωτερικό των κυττάρων των βακτηρίων, παθογόνων και μη παθογόνων και τα καταστρέφουν από μέσα. Μόλις προσκολληθούν στην κυτταρική μεμβράνη, εισάγουν στο βακτήριο το γενετικό τους υλικό, που παίρνει τον έλεγχο του μικροβίου και παράγει τόσο πολλά αντίγραφα του ιού, ώστε τελικά το κύτταρο του βακτηρίου σκάει και πεθαίνει.

Μικροβιακές ιδιοτροπίες

Αλλά οι βακτηριοφάγοι είναι απρόβλεπτοι και με ιδιαίτερες προτιμήσεις. Κάθε στέλεχος βακτηριοφάγου είναι εξαιρετικά εξειδικευμένο και έχει εξελιχθεί για να στοχεύει συγκεκριμένα βακτήρια, που σημαίνει ότι πρέπει να υπάρχει απόλυτη ταύτιση ανάμεσα στο θύμα και το θύτη, για να είναι αποτελεσματική μια θεραπεία με βακτηριοφάγους. Στις δεκαετίες του 1920 και 1930, οι γιατροί δεν γνώριζαν αυτήν την εξειδίκευση κι έτσι μερικές φορές τα σκευάσματα με βακτηριοφάγους είχαν αποτέλεσμα και άλλες όχι. Επιπλέον, ορισμένες φορές οι άνθρωποι αρρώσταιναν όταν κατάπιναν τους ιούς, επειδή τα σκευάσματα που τους περιείχαν δεν είχαν καθαριστεί σωστά. Οι γιατροί στη Δύση εγκατέλειψαν τους βακτηριοφάγους μόλις διαδόθηκαν τα πιο σίγουρα στη χρήση τους αντιβιοτικά, μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
Ωστόσο, οι επιστήμονες στη Σοβιετική Ενωση συνέχισαν την έρευνα και κατάφεραν να κάνουν τους βακτηριοφάγους πιο αποτελεσματικούς. Οι πρόοδοι στις τεχνικές που χρησιμοποιούνται στη μοριακή βιολογία επέτρεψαν στους Σοβιετικούς βιολόγους να ταιριάζουν καλύτερα τους βακτηριοφάγους με τα παθογόνα βακτήρια. Ομως, οι επιστημονικές δημοσιεύσεις τους την περίοδο του «ψυχρού πολέμου» αγνοήθηκαν από τους συναδέλφους τους.

Κέρδος ή θεραπεία;

Οι βακτηριοφάγοι συνεχίζουν να χρησιμοποιούνται σε χώρες της ανατολικής Ευρώπης και πρόσφατα και στην Ασία. Τα φαρμακευτικά σκευάσματα που τους περιέχουν έχουν θολή όψη και πωλούνται στα φαρμακεία μέσα σε γυάλινα φιαλίδια, ώστε να εφαρμοστούν απευθείας σε πληγές ή να καταποθούν. Μερικοί απελπισμένοι Αμερικανοί, αναζητώντας θεραπεία σε ανθεκτικές μολύνσεις, διαβητικά έλκη και άλλες χρόνιες πληγές που τους κατατρύχουν, φτάνουν μέχρι το Τμπίλισι της Γεωργίας. Εκεί ήταν η έδρα του Αλεξάντερ Σουλακβελίτζε, διευθυντή του Κέντρου Ελέγχου και Αποτροπής Λοιμώξεων της σοβιετικής Γεωργίας, ο οποίος συνέχιζε την έρευνα για τους βακτηριοφάγους έως την ανατροπή του σοσιαλισμού και τη διάλυση της ΕΣΣΔ το 1991. Οταν πριν από 20 χρόνια μετανάστευσε στις ΗΠΑ, διαπίστωσε με έκπληξη ότι εκεί η θεραπεία με βακτηριοφάγους ήταν εντελώς άγνωστη. Οι συνάδελφοί του γελούσαν και σκέφτονταν ότι δεν υπήρχε κανένας τρόπος να γίνει εμπορεύσιμη αυτή η θεραπεία (έχοντας πλήρη συνείδηση ότι στον καπιταλισμό το κύριο είναι οι θεραπείες να αποφέρουν κέρδη, όχι το να θεραπεύουν). Η μεγάλη πρόοδος στη σχετική έρευνα τα τελευταία 10 χρόνια και η ανάγκη για εναλλακτικές λύσεις στα αντιβιοτικά έχει κάνει τώρα τη δυτική ιατρική να δείχνει μεγαλύτερο ενδιαφέρον σε αυτό το είδος θεραπείας.
Προκαταρκτικές έρευνες δείχνουν ότι οι βακτηριοφάγοι είναι αποτελεσματικοί στην καταπολέμηση ανθεκτικών στα αντιβιοτικά μολύνσεων των αυτιών, χρόνιων ελκών, ίσως ακόμα και των μολύνσεων που σχετίζονται με την ακμή. Βακτηριοφάγοι αδρανοποίησαν μέχρι και το σκληρό βακτήριο MRSA (ανθεκτικός στη μεθικιλλίνη σταφυλόκοκκος aureus), που θερίζει στα νοσοκομεία.

Επιμέλεια:
Σταύρος ΞΕΝΙΚΟΥΔΑΚΗΣ
Πηγή: «Discover»

Πηγή 

Πάμε να δούμε κάποια σημεία τα οποία δεν είναι σωστά στο παραπάνω άρθρο.

Το πρώτο και κύριο είναι ότι ναι μεν βάζει σαν πηγή το περιοδικό Discover, αλλά δεν παραθέτει το ακριβές αρθρο. Αυτό παρά το ότι φαίνεται πταίσμα, εμένα ως οδοντίατρο/επιστήμονα με εμποδίζει να δω αν είναι πιστή αντιγραφή ή έχουν γίνει παραφράσεις ή λογικά άλματα στο άρθρο.

Βέβαια πλεον η εύρεση ενος άρθρου στη σημερινή εποχή είναι μια σχετικα εύκολη υπόθεση, οπότε παραθέτω το αρχικό άρθρο

"FROM THE MARCH 2014 ISSUE

Bacteria-Killing Phages Could Be an Alternative to Antibiotics

A scientific renaissance for phage therapy, virtually unheard of in the West, is underway.

Monday, February 17, 2014

RELATED TAGS: VACCINES & DRUGS, MICROBES & VIRUSES, INFECTIOUS DISEASES

A phage is a type of virus that attacks and infiltrates bacteria. In this digital rendering, T-bacteriophages are on the attack, injecting their genetic material into the bacteria. 

Karsten Schneider/Science Source

It was a guerrilla assault worthy of the takedown of Osama bin Laden. But in this case, the assassins were intrepid viral invaders. In Andrew Camilli’s molecular biology lab at Tufts University in Boston, researchers found the telltale footprints of a startling attack against cholera, a deadly bacterial disease. They were analyzing the DNA sequences of tiny viruses called bacteriophages (literally, “bacteria eaters”) lurking in the stool samples of cholera patients. The phages’ DNA contained some of the genes from another bacteria’s immune system. Somehow, the tiny phages sneaked in and overpowered the much larger cholera cells, using a big chunk of this stolen immune system. 

“We were surprised because it’s the first known example of any virus that has captured and commandeered [an] immune system,” says Camilli. “The phages clearly have gained the upper hand, and studying how they do it can eventually open the door for treating cholera with phages.”

Camilli’s research is part of a scientific renaissance into phage therapy, virtually unheard of in the West. Early in the 20th century, doctors worldwide used these bacteria-eating viruses to fight dysentery and other dangerous pathogens, only to abandon them after more effective antibiotics emerged. But today, researchers are turning to phages because antibiotics are losing their punch.

The comeback of antibiotic-resistant infections “would dramatically alter the practice of medicine,” says microbiologist Alexander Sulakvelidze, a phage expert at the Emerging Pathogens Institute at the University of Florida in Gainesville. 

Without a way to manage infections, surgeries ranging from simple procedures to complex organ transplants would become risky, he explains: “You have a very real and alarming possibility that patients will either die or will develop complications.” Many researchers believe it’s time to look beyond antibiotics.

Humble Origins

Bacteriophages, about 100 times smaller than bacteria, are the most abundant life forms on Earth, inhabiting water, plants, sewage and our digestive tract. They do their dirty work by infiltrating bacteria, including disease-causing germs, and destroying them from within: After latching onto bacteria, the phages bore inside and hijack the bacteria’s genetic machinery, turning them into phage factories that eventually make so many copies that the cells burst, killing off the host. 

A tiny phage attacks an E. coli cell in this false-color image from a transmission electron microscope. 

Eye of Science/Science Source

But the phages can be finicky and unpredictable. Each strain of phage is highly targeted and has evolved to home in on specific bacteria, which means a precise match between prey and predator is necessary for any phage-based treatment to be effective. At first, in the 1920s and ’30s, doctors didn’t know about this specificity, so sometimes the preparations worked, and sometimes they didn’t. Also, people occasionally became sick after ingesting the tiny microbes because the treatments weren’t purified properly. Western physicians discarded them once the more reliable antibiotics became widely available after World War II. 

However, Soviet scientists figured out how to make phages more effective — advances in molecular biology techniques allowed biologists to identify better matches between phages and their intended prey — although their less rigorous studies in Russian journals were ignored by cold warriors in the West. 

Phages are still routinely used in Eastern Europe and, more recently, in Asia. The muddy-looking serums are often sold over the counter in glass vials and dabbed on wounds or taken orally. A handful of desperate Americans — struggling with treatment-resistant infections, diabetic ulcers or other chronic wounds — have journeyed to a clinic in Tbilisi, Georgia, for the “phage miracle cure.” 

“I have used phages — almost everyone I know has used phages,” says Sulakvelidze, who was a rising scientific star in his native Georgia and became a director of the then-republic’s version of the Centers for Disease Control and Prevention at age 27. He conducted phage research until the collapse of the Soviet Union in 1991. Twenty years ago, when he arrived in the U.S. as a postdoctoral fellow at the University of Maryland, he was shocked to find that this therapy was virtually unknown here. But the tremendous progress in phage research of the past 10 years and the urgency to find alternatives to antibiotics have made physicians more willing to look into phages, he says.

Putting Phages to Work

In 1998, Sulakvelidze helped found the biotech company Intralytix, which has successfully devised a number of food safety products, including a spray that uses phages to eradicate Listeria, Salmonella and E. coli in foods before they reach stores. “When we first formed, people would simply laugh at us, and told us there is no way this can be commercialized,” says Sulakvelidze. “It took a long time — more than four years to get our first product approved — but it did happen.” 

Along with other scientists, he now focuses on human cures. He’s currently working with the U.S. Army’s Research Office on a project to fight shigellosis, a form of dysentery that kills almost a million people a year, mostly young children. 

Preliminary studies show phages are effective in fighting antibiotic-resistant ear infections and chronic ulcers, and some researchers suspect they might work on acne outbreaks. Phages even neutralized the deadly MRSA (methicillin-resistant Staphylococcus aureus) superbugs that are resistant to most antibiotics and have become a serious problem in hospitals, nursing homes and intensive care units. “The food safety preparations, the possible acne treatment, these are all potential icebreakers — incremental steps toward acceptance of phage therapeutics,” says Graham Hatfull, a biology professor and co-director of the University of Pittsburgh Bacteriophage Institute. 

On other fronts, Camilli’s lab is busily figuring out how the cholera-fighting phages — called ICP1 — did their genetic sleight of hand. Researchers aren’t sure how these tiny viruses got a chunk of DNA from a bacterium’s immune system, but they’re looking into how the viruses transformed this adaptive immune system into a weapon against the deadly pathogens. “We don’t know how this happens, although we do have some clues,” says Camilli. Unraveling the underlying mechanism could help pave the way toward making phages a targeted therapy for diseases like cholera. 

Still, numerous stumbling blocks remain before phages could become part of our infectious disease arsenal. To gain regulatory approval, a drug is normally tested in costly large-scale trials encompassing a large number of people — with about half getting a placebo, or dummy pill — to prove the treatment actually works. But since phages need to be targeted to specific bacteria to be effective, mixing and matching phage preparations to fight infectious disease outbreaks isn’t optimal for the one-size-fits-all approach that regulatory agencies like the FDA require for marketing approval. In contrast, antibiotics kill off a broad spectrum of bacteria, making them easy to test in standard clinical trials. 

Phages would require a less traditional approach to get official approval, such as the annual process for influenza vaccines in which manufacturers secure approval of new formulas based on the flu bug that is going around that year, instead of conducting big clinical trials every time. Big Pharma is also leery of investing millions in the capricious microbes. The key question, Hatfull says, is when do we hit the turning point? 

“How bad does antibiotic resistance have to become that it initiates a full-blown global initiative and we relax regulatory procedures? We haven’t quite gotten there yet — but when we do, phages will be waiting in the wings.”

A phage attacks an E. coli cell in this transmission electron microscope image. 

Eye of Science/Science Source

Phages and Food Safety

The widespread use of phages to kill foodborne pathogens may help overcome regulatory reluctance to phage therapy. Out of nearly 48 million cases of foodborne illnesses every year, 128,000 result in hospitalizations and more than 3,000 result in deaths in the U.S. alone, according to the Centers for Disease Control and Prevention. In 2006, Intralytix secured FDA approval for ListShield, a cocktail of six phages that is sprayed onto ready-to-eat meat and poultry (like you’d find at the deli counter) to control Listeria, which can cause a serious infection (Listeriosis) that has a 20 percent fatality rate. 

In 2011 the company received clearance for EcoShield, a spray for red meat to combat Escherichia coli O157:H7 (the culprit behind nearly 62,000 foodborne illnesses every year) and in 2013, for SalmoFresh, which targets foods at high risk for Salmonella, such as red meat and poultry. In a 2009 study, researchers from the U.S. Department of Agriculture used EcoShield on fresh-cut lettuce and cantaloupe and found it reduces levels of E. coli to 100 times less within a day.

“As a food safety tool, phages have great potential to reduce bacterial contamination,” says study co-author Manan Sharma, a microbiologist with the USDA in Beltsville, Md. “Because phages are so present in the environment, it doesn’t seem to be a stretch to take something that is already present in food and reapply them in a more targeted way and get the food safety benefit.”

[This article originally appeared in print as "Infections Infected."]

                                                                                                                                Πηγή

 

 Στην προσπάθεια μετάφρασης του άρθρου λοιπόν έκανε κάποια λογικά άλματα, υπό μορφη delete/cut/copy-paste.

Αν κάτσει κάποιος και συγκρινει τα δύο άρθρα θα δει κάποιες φαινομενικα αθώες διαφορες. Πχ στην ελληνική έκδοση παραλείπει να αναφέρει ότι ο κύριος ερευνητής βοήθησε να ιδρυθεί μια εταιρία για να παράγει κάποια προιόντα, με βάση την έρευνα του στους φάγους τα οποία χρησιμοποιήθηκαν, με επιτυχία για να αντιμετωπίσουν καποια προβλήματα που εμφανιζονταν στην αποθήκευση τροφίμων προς εμπορία  ή στο γεγονός ότι " Οι συνάδελφοί του γελούσαν και σκέφτονταν ότι δεν υπήρχε κανένας τρόπος να γίνει εμπορεύσιμη αυτή η θεραπεία (έχοντας πλήρη συνείδηση ότι στον καπιταλισμό το κύριο είναι οι θεραπείες να αποφέρουν κέρδη, όχι το να θεραπεύουν)" το οποίο αναφέρεται μεν στο αγγλικό άρθρο, αλλά όχι στο σημείο που μεταφράζεται στην ελληνική έκδοση αλλά στο σημείο που λέει ότι ίδρυσε την εταιρεία του και τον κοροϊδευαν όχι οι συναδελφοι του αλλά ο κακκεντρεχής κόσμος.

Πάμε όμως στο ζουμί της υπόθεσης, διότι μας ενδιαφέρει η χρήση των φάγων ως εναλλακτικών από τα φάρμακα για την αντιμετώπιση των ασθενειών.

Οι ιοι των βακτηρίων ή βακτηριοφάγοι ή απλά φάγοι αποτελούν αντικείμενο έρευνας από παλιά. Για να αναγράφεται αυτή περίπου η διαδικασία που περιγράφεται στο παρόν άρθρο από τη δεκαετια του 90, σε ελληνικο σχολικό εγχειρίδιο (Μιλάω για τη "Βιολογία Γ Λυκείου" Β Δέσμης των Αργύρη Ι., Κοτσιφάκη Ε., Μάργαρη Ν., Μάρκου Σ., Παπαδόπουλου Ν., Παπαφίλη Α., Παταριά Θ., Σέκερη Κ.), σημαίνει ότι ο Δυτικός πολιτισμός, είχε γνώση των φαγων και της έρευνας περί αυτών και δεν ήταν στο σκοτάδι, όπως αφήνει να ενοηθεί το άρθρο. Θα δεχθώ φυσικά ότι κάποια από τα άλματα γνώσης και τις ανακαλύψεις χωρών της τέως Σ. Ένωσης ή της Αν. Γερμανίας, αποκρύπτονταν ή γελοιοποιούνταν από επιστήμονες του Δυτικού κόσμου. Αλλά και το αντίθετο γινόταν. Ήταν η εποχή του Ψυχρού πολέμου,μια άλλη εποχή που μακάρι να μην τη ξαναζήσουμε, γιατί σπουδαίες ανακαλύψεις ενθεν κακείθεν εμεναν στο συρτάρι ή δεν αξιοποιούνταν,κοστίζοντας ανθρωπινες ζωές.


Το ίδιο το άρθρο τόσο στην αγγλική του έκδοση όσο και στη μεταφρασμένη βρίθει ανακριβειών.

Πχ λέει "Σε ένα εργαστήριο μοριακής βιολογίας στο Πανεπιστήμιο Ταφτς της Βοστόνης, οι επιστήμονες ανακάλυψαν πριν από λίγο καιρό τα χαρακτηριστικά σημάδια μιας βίαιης επίθεσης ενάντια στο θανατηφόρο βακτήριο της χολέρας. Ανέλυαν το DNA μικροσκοπικών ιών που ονομάζονται βακτηριοφάγοι και είχαν βρεθεί στα κόπρανα ανθρώπων που είχαν ασθενήσει από χολέρα, όταν διαπίστωσαν ότι περιείχαν μερικά γονίδια του ανοσοποιητικού συστήματος ενός άλλου βακτηρίου. Με κάποιο τρόπο οι βακτηριοφάγοι αυτοί είχαν καταφέρει να εισβάλουν και καταβάλουν τα κύτταρα της χολέρας, χρησιμοποιώντας ένα μεγάλο μέρος από αυτό το κλεμμένο ανοσοποιητικό σύστημα. Ηταν η πρώτη φορά που εντοπιζόταν ιός που έκανε κάτι ανάλογο και προφανώς η μελέτη του ίσως οδηγήσει στη θεραπεία της χολέρας με βακτηριοφάγους"

Η θεραπεία με φάγους ήταν γνωστή από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα.

Παραθέτω το απόσπασμα από την ιστοσελίδα phages.org, για μια ιστορική αναδρομή.

Bacteriophages were discovered by two people: the English bacteriologist Frederick Twort in 1915 and the French-Canadian microbiologist Felix d’Herelle in 1917. Immediately after their discovery, the thought of using phages to fight bacterial infections was already apparent. D’Herelle began testing the therapeutic effects that phages may have on chickens and cows first and the tests were successful. Eventually, human tests were conducted and the development of phage therapy became more extensive especially with the foundation of the Eliavia Institute in 1923; the pharmaceutical company Eli Lilly began the commercialization of phage therapy in the US during the 1940s. During the Second World War, phages were used to treat bacterial diseases among soldiers of the Soviet Union, particularly gangrene and dysentery. The development of antibiotics in the 1950s led to a temporary setback on phage therapy as the use of antibiotics became more favourable. However, there has been a renewed interest in the development and employment of phage therapy in more applications.

 Απλά η θεραπεία με φάγους δεν ήταν τόσο προβλέψιμη όσο η θεραπεία με τα αντιβιοτικά, οπότε προτιμήθηκαν τα σαφως πιο προβλέψιμα αποτελεσματα της χρησης αντιβιοτικών.

Πάμε τώρα στην εποχή μας. Δυστυχώς, το μεγάλο πρόβλημα με την έρευνα για τους φάγους , είναι ότι δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί πατέντα (άρα και χρηματικό δέλεαρ στις φαρμακευτικές εταιρείες) για την έρευνα της θεραπείας με φάγους. Και αυτό διότι όπως και με τις γονιδιακές θεραπείες, έτσι και με τη θεραπεία με φάγους, δεν μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι μπορεί να διεκδικήσει την πατρότητα της θεραπείας. Την πατρότητα της ανακάλυψης ναι μπορεί, αλλά δεν μπορεί να πατεντάρει κάτι το οποίο προυπάρχει για αιώνες.

Παραθέτω το ακόλουθο απόσπασμα από την ιστοσελίδα του περιοδικού Nature


 "Although governments are starting to pay attention to phage therapy, pharmaceutical companies remain reluctant to get on board, Young says. Because phage therapy is nearly a century old, it would be difficult for a company to claim a treatment as intellectual property, and therefore recoup its costs. Young says it is likely that a 2013 ruling by the US Supreme Court against the patenting of natural genes would also apply to phages isolated from nature. Jérôme Gabard, chief executive of Pherecydes, says that the company is banking on hopes that developing and characterizing precise combinations of natural phages to target particular bacteria will be patentable."

                                                                                                                             Πηγή


Για αυτό η θεραπεία με φάγους χρηματοδοτείται με πόρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης.


Και τώρα το κυριότερο.

Όσο και δελεαστική ακούγεται η θεραπεία με φάγους, ακόμα δεν έχει προχωρήσει τόσο πολύ ώστε να μπορεί να εφαρμόζεται με επιτυχία στους ανθρώπους. Αυτό το κομμάτι στο άρθρο ότι

"Οι βακτηριοφάγοι συνεχίζουν να χρησιμοποιούνται σε χώρες της ανατολικής Ευρώπης και πρόσφατα και στην Ασία. Τα φαρμακευτικά σκευάσματα που τους περιέχουν έχουν θολή όψη και πωλούνται στα φαρμακεία μέσα σε γυάλινα φιαλίδια, ώστε να εφαρμοστούν απευθείας σε πληγές ή να καταποθούν. Μερικοί απελπισμένοι Αμερικανοί, αναζητώντας θεραπεία σε ανθεκτικές μολύνσεις, διαβητικά έλκη και άλλες χρόνιες πληγές που τους κατατρύχουν, φτάνουν μέχρι το Τμπίλισι της Γεωργίας"

είναι λαθος και καπηλεύεται τον ανθρώπινο πόνο. Ότι δεν είναι αποδεδειγμένο επιστημονικά, καλό είναι να αποφεύγεται σε σχέση με τη συμβατική ή εστω αποδεδειγμένη θεραπεία. Για να μην εχουμε άλλα "Νερά του Καματερού", "Φραπελιές","Δηλητήριο του Μπλε Σκορπιού" και άλλες βαρύγδουπες θεραπείες, που αποδεκνύονται φούμαρα.

Παραθέτω άλλο κομμάτι του άρθρου του NAture

"Beginning in September, researchers in France, Belgium and the Netherlands plan to recruit 220 burn victims whose wounds have become infected with the common bacteria Escherichia coli or Pseudomonas aeruginosa. The patients will be given phage preparations from a company in Romainville, France, called Pherecydes Pharma, which has isolated more than 1,000 viruses from sources such as sewage or river water and screened them for the ability to kill pathogenic bacteria. To lower the chance that resistance will develop, the patients will receive a cocktail of more than a dozen phages that enter bacterial cells in different ways. If the phage treatment fails, patients will then receive standard antibiotics."

Aν αποτύχει η θεραπεία με φάγους,διότι ακόμα πάμε στα ψαχτά, θα καταφύγουν στα δοκιμασμένα αντιβιοτικά

Οποιαδήποτε θεραπεία για να εφαρμοστεί επιτυχώς σε ανθρώπους, αλλά και να βγει στην αγορά θα πρεπει να περασει από πολλά στάδια και φυσικά να ικανοποιηθούν πολλά κριτήρια, ενα από τα οποία είναι και το κέρδος που θα αποφέρει στις φαρμακευτικές εταιρείες.
Με το θέμα των μελλοντικών και ελπιδοφόρων θεραπειών για τις παθήσεις των δοντιών έχουμε αναφερθεί σε παλαιοτερη ανάρτηση (πατήστε εδώ για την ανάρτηση) . 
Είχαμε πει τότε ότι για να δουλέψει η οποιαδήποτε θεραπεία όμως θα πρέπει να δοκιμαστεί πρώτα στο εργαστήριο,μετά σε ζωικά μοντέλα και μετά να δοθεί η έγκριση για μικρής κλίμακας δοκιμές σε ανθρώπους.Στη συνέχεια,γιατί δεν τελειώσαμε,θα πρέπει και η ίδια η εταιρεία που το παράγει να πειστεί ότι εκτός από χρήσιμο,θα της αποφέρει και χρήματα.Ένα επίσης θέμα που πρέπει να υπολογίσουμε με τις καινούριες τεχνικές και θεραπείες είναι πόσο σύντομα θα εφαρμοστούν στην ελληνική αγορά, με τς αγκυλώσεις και τις ιδιομορφίες που αυτή εμφανίζει.

Κλείνοντας, και αφού ευχαριστήσω τον φίλο/φιλη αναγνώστη/στρια για το ερέθισμα που μου έδωσε να σχολιάσω το άρθρο θα ήθελα να αναφέρω τα λόγια του Αμερικανού μικροβιολόγου Jonas Salk.

Ο Τζόνας Εντουαρντ Σολκ (28 Οκτωβρίου 1914 - 23 Ιουνίου 1995) ήταν Αμερικανός μικροβιολόγος, ο εφευρέτης του εμβολίου κατά της πολιομυελίτιδας.

---

• Η ανθρωπότητα, νομίζω. Δεν υπάρχει πατέντα. Μπορείς να βάλεις πατέντα στον Ήλιο;
  • The people, I would say. There is no patent. Could you patent the sun?
  • Όταν ρωτήθηκε σε τηλεοπτική συνέντευξη για το ποιος κατέχει την πατέντα για το εμβόλιο της πολιομυελίτιδας. Στην πραγματικότητα ο δημοσιογράφος ρωτούσε έμμεσα τον Σολκ γιατί δεν είχε κατοχυρώσει με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας την ανακάλυψή του.

Πηγή

 Δεν καταχύρωσε με ευρεσιτεχνια το εμβόλιο, παρά το ότι θα έβγαζε δις. Και ήταν Αμερικάνος. Απλά ήταν πρώτα άνθρωπος.

Όχι άλλους Ψυχρούς Πολέμους. Ναι στην κριτική σκέψη.

Θυμηθείτε..η γνώση είναι δύναμη!