Γιατρέ το mesulid κάνει κακό; Να μην το παρω;

Θέμα της σημερινής μας ανάρτησης είναι η δαιμονοποίηση ορισμένων φαρμακευτικών σκευασμάτωνεν γένει αλλά και της νιμεσουλίδης (με πιο γνωστό εκπρόσωπο το mesulid) εν προκειμένω.

Τροφή για την ανάρτηση μου έδωσε η διαφορετική άποψη που είχε ενας ασθενής για τη φαρμακευτική θεραπεία που του σύστησα αλλά και η εγκατεστημένη πεποίθηση για τη βλάβη που θα πάθαινε από ένα εγκεκριμένο φάρμακο.

Η στιχομυθία πήγε κάπως έτσι:

(Εγώ) : Αν πονέσετε θα πάρετε κάποιο αναλγητικό πχ ντεπόν/παναντολ (depon/panadol) και αν δε σας αφήσει ο πόνος με τη λήψη του θα με πάρετε τηλέφωνο αλλά το πιο πιθανό να πάρετε κάποιο αντιφλεγμονώδες
(Ασθενής) : Δηλαδή γιατρέ ποιο αντιφλεγμονώδες να πάρω;
(Εγώ) : Μπορείτε να πάρετε το αντιφλεγμονώδες που παίρνετε συνήθως και ξέρετε ότι σας πιάνει. Τι παίρνετε αν έχετε εναν πονοκέφαλο που δεν περνάει με ντεπόν; Πονστάν(Ponstan); Νιφλαμόλ(Niflamol); Μεσουλίντ(mesulid);
(Ασθενής) : Όχι γιατρέ το μεσουλίντ (mesulid). Είναι επικίνδυνο φάρμακο δεν το ξέρεις; Είναι υπεύθυνο για θανάτους. Είναι δηλητήριο και ποτέ δε θα το έπαιρνα.

Πάμε να δούμε μαζί γιατί το mesulid έχει τόσο δαιμονοποιηθεί και το θεωρούν όλοι δηλητήριο και αν έχει βάση μια τέτοια πεποίθηση

Disclaimer (ή ελληνιστί δήλωση αποποίησης ευθύνης) : Δεν έχω λάβει οποιαδήποτε χρηματική ή άλλου είδους αμοιβή για να κάνω αυτήν την ανάρτηση. Μοναδικό έναυσμα μου είναι η αναζήτηση της επιστημονικής αλήθειας και ο θρυμματισμός λανθασμένων πεποιθήσεων.

Κάτι ανάλογο δηλαδή με τους muthbusters!

H νιμεσουλίδη (η δραστική ουσία δηλαδή του σκευάσματος mesulid) ανήκει στα Μη Στεροειδή Αντιφλεγμονώδη Φάρμακα (ΜΣΑΦ). Tα ΜΣΑΦ είναι μια μεγάλη οικογένεια που περιλαμβάνουν πολλά σκευάσματα. Χονδρικά αν ο πόνος δεν περνάει με απλό παυσίπονο (depon/panadol) καταφεύγουμε σε αυτά. Περισσότερα για τα ΜΣΑΦ μπορείτε να βρείτε στον παρακάτω σύνδεσμο (πατήστε εδώ για το σύνδεσμο)

Η νιμεσουλίδη (nimesulide) είναι ένα μη στεροειδές αντιφλεγμονώδες-αναλγητικό φάρμακο με γενικότερη δράση επί του μηχανισμού της αναπτύξεως της φλεγμονής γιατί επηρεάζει και την κυτταρική συμμετοχή στις αντιδράσεις αυτές.Ουσιαστικά είναι ένας εκλεκτικός αναστολέας του ενζύμου κυκλοοξυγενάση (COX-2) που συνθέτει την προσταγλανδίνη. Περρισότερα για τη νιμεσουλίδη στον ακόλουθο σύνδεσμο (πατήστε εδώ για το σύνδεσμο)

Στην αρχή που πρωτοεισήχθη στην ιατρική πραγματικότητα (1985) θεωρήθηκε ως "μαγικό φάρμακο" και ακριβώς επειδή δεν είχαν αξιολογηθεί οι παρενέργειες της, το προφίλ της δράσης της ήταν πολύ "ελαφρύ και αθώο". Οι γιατροί νόμιζαν απλά ότι δίνουν ενα πιο ισχυρό παυσίπονο και όχι ένα ΜΣΑΦ. 

Οι πρώτες έρευνες που ξεκίνησαν να συνδέουν την νιμεσουλίδη με ηπατοτοξική δράση, δηλαδή τοξικότητα στο συκώτι, μια και εκεί μεταβολίζεται ήρθαν στο φως το 1997 (πατήστε εδώ για την εργασία) .

Η επαναξιολόγηση της νιμεσουλίδης κινήθηκε τον Ιανουάριο του 2010 στα πλαίσια του άρθρου 31 της Οδηγίας 2001/83/ΕΚ, όπως τροποποιήθηκε, κατόπιν απαίτησης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Η διαδικασία αυτή κινητοποιείται σε συγκεκριμένες περιπτώσεις στις οποίες υπάρχει κοινοτικό ενδιαφέρον. Η έκφραση «κοινοτικό ενδιαφέρον» έχει ευρύ νόημα, αλλά πιο συγκριμένα αναφέρεται σε ζητήματα που αφορούν τη δημόσια υγεία για παράδειγμα τα ζητήματα που αφορούν την ποιότητα, την αποτελεσματικότητα και/ή την ασφάλεια ενός φαρμακευτικού προϊόντος ή μια νέα πληροφορία φαρμακοεπαγρύπνησης.

Ο Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκων (ΕΟΦ) απεφάνθη τα κάτωθι για τη χρήση της νιμεσουλίδης  :

"Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων (ΕΜΑ) ολοκληρώνει την ανασκόπηση των φαρμακευτικών προϊόντων που περιέχουν νιμεσουλίδη και που προορίζονται για συστηματική χρήση
Η χρήση της νιμεσουλίδης περιορίζεται στην αντιμετώπιση του οξέος άλγους και της πρωτοπαθούς δυσμηνόρροιας (πατήστε εδώ για το σύνδεσμο του ΕΟΦ)"

Έχει δηλαδή, οπως και όλα τα φαρμακευτικά σκευάσματα σαφείς ενδείξεις και αντενδείξεις. Επιθυμητές και ανεπιθύμητες ενέργειες.Όπως και άλλα μέλη της κατηγορίας των ΜΣΑΦ, έτσι και η νιμεσουλίδη, δεν συνίσταται για μακροχρόνια χρήση. Υπάρχουν κάποια αντιφλεγμονώδη που συνίστανται, αλλά η μακροχρόνια χορήγηση αρκετών αντιφλεγμονωδών μπορεί να βλάψει ανεπανόρθωτα ζωτικά μέρη του σώματος πχ συκώτι-νεφρούς κ.α.


Πλεον λοιπόν η νιμεσουλίδη συνίσταται για βραχυχρόνια χρήση (έως 15 ημέρες) και σε άτομα που δεν πάσχουν από κάποιο πρόβλημα με το ήπαρ, δεν έχουν έλκος κ.α.


Το έχω πει και θα το ξαναπώ:

"Η διαφορά του φάρμακου από το φαρμάκι είναι η δοσολογία"

Πάμε τώρα στη δαιμονοποίηση του από την κοινή γνώμη

Κατά καιρούς βγαίνουν διάφορα δημοσιεύματα σχετικά με το πόσο επικίνδυνο είναι ένα φαρμακευτικό σκεύασμα. Παράδειγμα τέτοιων δημοσιευμάτων για τα προϊόντα με τη δραστική ουσία νιμεσουλίδη μπορείτε να δείτε εδώ, και εδώ αλλά και εδώ .

Και βέβαια καλό είναι να προσπαθούμε να ευαισθητοποιήσουμε το κοινό με τους δυνητικούς κινδύνους αλλά όχι να γράφουμε πυχαίους τίτλους μόνο και μόνο για να πουλήσουμε παραπάνω ή να έχουμε παραπάνω επισκεψιμότητα στην ιστοσελίδα μας.

Οποιαδήποτε ανάλυση και οποιαδήποτε ανάρτηση, ειδικά αν πρόκειται για τον ευαίσθητο κλάδο της Υγείας, θα πρέπει να αντιμετωπίζεται με κριτική σκέψη και να παρατίθεται πάντα σύνδεσμος με βιβλιογραφικές αναφορές στις οποίες στηρίζεται η άποψη.

Αποτέλεσμα των παραπάνω είναι η νιμεσουλίδη να έχει δαιμονοποιηθεί από μερίδα του κοινού και να έχουμε καχύποπτα βλέματα όταν συστήνεται ως φαρμακευτική αγωγή για τον έντονο πόνο όπως είναι πχ ο πόνος του δοντιού.

Να σας πω την αλήθεια υπάρχει πληθώρα φαρμακευτικών σκευασμάτων ισάξια ή και καλύτερα της νιμεσουλίδης για την αντιμετώπιση των πόνων που προέρχονται από το στοματογναθικό σύστημα.

Αυτό δε σημαίνει όμως ότι και η νιμεσουλίδη δεν υπάρχει στη θεραπευτική φαρέτρα του οδοντιατρου για την αντιμετώπιση του πόνου ούτε θα πρέπει να δαιμονοποιείται.

Απλά έχει σαφείς ενδείξεις και αντενδείξεις

Για αυτό θα πρέπει να είμαστε και εμείς οι γιατροί ενημερωμένοι και να δίνουμε το κατάλληλο για την περίπτωση φαρμακευτικό σκεύασμα και όχι ένα και μοναδικό φαρμακευτικό σκεύασμα "δια πάσα νόσο!"

Ελπίζω να σας ενημέρωσα. Θυμηθείτε..η γνώση είναι δύναμη!

ΥΓ

Μην ξεχνάτε να κάνετε like στην σελίδα του ιατρείου στο facebook και να κοινοποιείτε οποιαδήποτε ανάρτηση σας αρέσει!

(πατήστε εδώ για το σύνδεσμο)

 

Tι φαρμακο να πάρω οταν πονάει το δόντι μου;

Θέμα τη σημερινής ανάρτησης είναι η φαρμακευτική αγωγή που μπορούμε να πάρουμε σε περίπτωση πόνων από το στόμα.

Ας ξεκινήσουμε λοιπόν !




Θα ξεκινήσουμε με μια παραδοχή και δυο παροτρύνσεις.

Τί εννοείς γιατρέ;



Εννοώ τα ακόλουθα.

Όταν πονάει το δόντι σας μην παίρνετε από μόνοι σας φάρμακευτική αγωγή,αλλά πάρετε τηλέφωνο το γιατρό σας (Παρότρυνση Νο1).

Επειδή όμως καλό είναι διαγνώσεις από τηλεφώνου να μη γίνονται,μια και αυτό που περιγράφετε εσείς μπορεί να είναι αυτό που νιώθετε,αλλά η αιτιολογία του να είναι ποικίλη. Γι'αυτό πρέπει να πηγαίνετε να σας δει ο οδοντίατρος και να σας λέει τότε αν χρειαστεί και τι θα χρειαστεί να πάρετε (Παρότρυνση Νο2).

Ξέρω όμως ότι στην Ελλάδα,ο καθένας είτε είναι γιατρός είτε έχει ένα γιατρό στην οικογένεια,οπότε οι πιθανότητες των παραπάνω παροτρύνσεων να πραγματοποιηθούν είναι μικρές (Παραδοχή).  

Ο πόνος στην περιοχή του στόματος μπορεί να οφείλεται σε πολλές αιτίες πχ τερηδόνα,περιοδοντικό πρόβλημα,ενδοδοντικό πρόβλημα,πρόβλημα κατά το οποίο ακούγεται ήχος (κλικ) από την άρθρωση της γνάθου, κάποια κύστη κ.α.

Δεν χρειάζεται κατευθείαν να πάρουμε αντιβίωση!

Αλλά και αν ξεκινησουμε αντιβίωση,δεν τη σταματάμε σε 2 μέρες επειδή νιώσαμε καλύτερα!
Πρέπει να τη συνεχίσουμε για 7 ημέρες περίπου.Σε αντίθετη περίπτωση δημιουργούνται ανθεκτικά στελέχη,τόσο στον οργανισμό μας όσο και γενικά,με αποτέλεσμα σε μελλοντικές λοιμώξεις να χρειαζόμαστε ακόμα πιο βαριά αντιβίωση.
Αυτό όμως στην Ελλάδα τη πολυφαρμακίας είναι ψιλά γράμματα !

Πάμε τώρα στο τί παίρνουμε.Έστω ότι έχουμε έναν πόνο.Παίρνουμε αναλγητικό με το πιο συχνό να είναι η παρακεταμόλη πχ depon/panadol. Ορισμένους δεν τους πιάνει το depon και τους πιάνει το panadol ή και αντίθετα.Γενικά μια και ξέρουμε τον οργανισμό μας παίρνουμε ότι μας πιάνει καλύτερα.Τα παραπάνω σκευάσματα είναι αναλγητικά,δηλαδή πιάνουν επί ύπαρξης πόνου και δεν κάνουν τίποτα αν τα πάρουμε πριν ξεκινήσουμε να πονάμε.Συνήθως δρουν στο δεκάλεπτο και νιωθουμε καλύτερα.Εναλλακτικά μπορούμε να πάρουμε ασπιρίνη (ακετυλοσαλικυλικό οξύ),την κλασική πράσινη ή το salospir το οποίο είναι το γενόσημο της ασπιρίνης.

ΠΡΟΣΟΧΗ Ι Ασπιρίνη δεν παίρνουμε όταν μας έχει πει ο γιατρός μας ότι αντενδείκνυται για τον οργανισμό μας,δηλαδή σε πολλές περιπτώσεις που δεν μπορούν να αναφερθούν όλες στην παρούσα ανάρτηση. Ενδεικτικά αναφέρουμε πρόβλημα στο στομάχι ή όταν έχουμε κάνει εξαγωγή,γιατί δυσχεραίνει τη δημιουργία θρόμβου,οπότε δεν σταματάει το αίμα. Επίσης δεν παίρνουμε σε περίπτωση έλλειψης του ενζύμου G6PD. Ούτε κουκιά τρώμε,αλλά αυτό το ξέρουν όσοι πάσχουν από την ασθένεια της έλλειψης του προαναφερθέντος ενζύμου.

ΠΡΟΣΟΧΗ ΙΙ : Καλό και σημαντικό είναι να έχουμε συνεννοηθεί με το γιατρό μας και να σεβόμαστε τις δοσολογίες, δηλαδή να μην παίρνουμε το οποιοδήποτε σκεύασμα με τις χούφτες για να μην κινδυνεύσουμε από την υπερβολική χρήση .

Η διαφορά του φαρμάκου από το φαρμάκι είναι η δοσολογία

Αν δεν ηρεμήσει ο πόνος με το αναλγητικό παίρνουμε ένα αντιφλεγμονώδες ή αντιφλεγμονώδες με αναλγητική δράση. Τέτοια είναι τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ) πχ ponstan,mesulid,niflamol,brasan,lonarid ή γενικά οποιοδήποτε αντιφλεγμονώδες έχετε ξαναπάρει στο παρελθόν και που σας πιάνει. Η δοσολογία εξαρτάται από το φάρμακο. Και πάλι όμως σας επαναλαμβάνω και υπογραμμίζω τα παρακάτω:

Δεν παίρνετε το οποιοδήποτε σκεύασμα, ειδικοτερα αν δεν το έχετε ξαναπάρει και ας σας το έχει συστήσει ο θείος σας, η μαμά σας, η γειτόνισσα, εγώ, το διαδίκτυο αν πρώτα δεν έχετε συνεννοηθεί με το γιατρό σας. Μπορεί να αντενδείκνυται ειδικά αν έχετε άλλα προβληματα υγείας.

ΠΡΟΣΟΧΗ ΙΙΙ : Επαναλαμβάνω και υπερτονίζω ότι καλό είναι να έχουμε συνεννοηθεί με το γιατρό μας και να σεβόμαστε τις δοσολογίες, δηλαδή να μην παίρνουμε το οποιοδήποτε σκεύασμα με τις χούφτες για να μην κινδυνεύσουμε από την υπερβολική χρήση, και ας το έχουμε πάρει στο παρελθόν . 


Αν νιώσετε ότι πρήζεστε,τότε και μόνο τότε θα πάρετε αντιβίωση.Πρέπει όμως πρώτα να συνεννοηθείτε με τον οδοντίατρό σας.Η συνηθέστερη αντιβίωση που δίνεται είναι η πενικιλλίνη (αμοξικιλλίνη με πιο σύνηθες εμπορικό σκεύασμα (αλλά όχι το μοναδικό!) το amoxil των 500 mg ανά 8ωρο.Άλλοι συστήνουν 1000 mg ανα 12ωρο,με το οποίο δε προσωπικά δε συμφωνώ, αλλά όπως έχουμε πει η ιατρική είναι σαν ένα μαθηματικό πρόβλημα. Έχει περισσότερες της μιας λύσεις.

Κάποιοι συνάδελφοι συστήνουν το augmentin δηλαδή amoxil+κλαβουλανικό οξύ,το οποίο είναι δυναμίτης.Δε χρειάζεται για τους συμβατικούς πόνους των δοντιών.Είναι υπερβολή και λάθος χρήση ενός ισχυρού φαρμάκου.

Είναι σαν να σκοτώνουμε σπουργίτια με μπαζούκας!

        

Σε γενικές γραμμές για να πάρετε κάτι πιο βαρύ από αναλγητικό υπάρχει πρόβλημα με φλεγμονή,οπότε καλό είναι να επισκεφθείτε σύντομα τον οδοντίατρό σας.Τα αντιφλεγμονώδη και την αντιβίωση καλό είναι να τα παίρνετε με γεματο στομάχι και να φροντίσετε να τρώτε γιαούρτι μια και γενικά οι αντιβιώσεις είναι ευρέου φάσματος, δηλαδή σκοτώνουν αρκετά είδη μικροβίων, ακόμα και τα χρήσιμα πχ τη μικροβιακή χλωρίδα του παχεος εντέρου που είναι υπεύθυνη για τη σύνθεση βιταμινών του συμπλέγματος B. Εναλλακτικά αν δε σας αρέσει το γιαούρτι, μπορείτε να πάρετε προβιοτικά σε μορφή χαπιών με πιο χαρακτηριστικό και γνωστό το ultra levure ( προφερεται ούλτρα λεβίρ).

Για όλα αυτά αλλά και απορίες για φάρμακα και σκευάσματα μπορείτε να συννενοηθείτε και με το φαρμακοποιό σας. Είναι ένας επιστήμονας πλήρως καταρτισμένος να επιλύει απορίες για φαρμακευτικά σκευάσματα. Η επιλογή των σκευασμάτων όμως πρέπει να γίνεται πάντα από γιατρό και μάλλιστα μετά από κλινική εξέταση και ποτέ δια τηλεφώνου.

Update :

Aν θέλετε κάνετε like στην σελίδα του ιατρείου στο facebook (πατήστε εδώ για το σύνδεσμο)



Αυτά είχα να σας πω.Ελπίζω να σας ενημέρωσα!