Θέμα της σημερινής μας ανάρτησης και μια πολύ δημοφιλής απορία των ασθενών είναι τι γίνεται και τι προτείνεται σε περίπτωση που και οι 4 φρονιμήτες είναι έγκλειστοι, δηλαδή δεν έχουν ανατείλει στο στόμα, και χρειάζονται εξαγωγή.
Έναυσμα για την ανάρτηση μου έδωσε ένα σχόλιο που άφησε ενας αναγνώστης στο ιστολόγιο,. το οποίο και σας το παραθέτω αυτούσιο :
"Καλησπερα γιατρε.η κορη μου ειναι 17 ετων και ο οδοντιατρος εδω στην γερμανια μας ειπε οτι οι φρονιμητες της ειανι πολυ χαμηλα,κατω απο το ουλο.μας ειπε οτι δεν ειναι φυσιολογικο για την ηλικια της και πρεπει να κανει επεμβαση να τους αφαιρεσει τωρα που ειναι ακομα νωρις.να την κανουμε την επεμβαση.μας ειπε οτι θα γινει μια φορα και για τους τεσσερις."
Δράττομαι της ευκαιρίας ξανά να σας ευχαριστήσω για αυτην την αμφίδρομη σχέση επικοινωνίας που μου δίνει τροφή, έναυσμα και έμπνευση για αναρτήσεις.
Πάμε λοιπόν στην απάντηση όχι του ερωτήματος του αναγνώστη (αυτό ήδη έχει γίνει), αλλά στην απάντηση του ερωτήματος αν πρέπει οι φρονιμήτες να βγαίνουν όλοι μαζί, ένας-ένας ή ανά δύο.
Disclaimer : O τρόπος αντιμετώπισης του οποιουδήποτε περιστατικού εξαρτάται από τη φιλοσοφία του γιατρού και τα θέλω του ασθενούς. Δεν υπάρχει σωστός και λάθος τρόπος. Έχω ξαναπεί ότι η οδοντιατρική είναι σαν μαθηματικό πρόβλημα- έχει περισσότερες από μια λύσεις.
Ύστερα λοιπόν από την παραπάνω δήλωση να σας πω τι κάνω στο ιατρείο, αν χρειαστεί να βγουν και οι 4 φρονιμήτες και γιατί το κάνω.
Καταρχάς υπενθυμίζω ότι με τη χειρουργική εξαγωγή έχω ασχοληθεί σε παλαιότερη ανάρτηση (πατήστε εδώ για την ανάρτηση περί χειρουργικής εξαγωγής)
Όταν χρειαζεται λοιπόν να βγουν χειρουργικά και οι 4 φρονιμήτες, τότε τους βγάζω ανα δύο, δηλαδή ανά πλευρά πχ πρώτα τους αριστερά πάνω και κάτω φρονιμήτες και στη συνέχεια μετά από την περίοδο επούλωσης 3 εβδομάδων περίπου τους δεξιά πάνω και κάτω φρονιμήτες.
Δεν τους βγάζω όλους μαζί για τους εξής λόγους.
1. Γιατι ειδικά οι κάτω προυποθέτουν αναισθησία του κάτω φατνιακού νεύρου. Με την αναισθησία κατά την οδοντιατρική έχουμε ασχοληθεί σε παλαιότερη ανάρτηση (πατήστε εδώ για την αναρτηση).
Σε πολύ μεγάλο ποσοστό των αναισθησιών μουδιάζει και το αντίστοιχο μισό της γλώσσας. Άρα αν κάνουμε δύο κάτω φαντιακές αναισθησίες, θα μουδιάσει όλη η γλώσσα,άρα δεν θα τη νιώθει και δε θα την ορίζε ο ασθενής.
Αυτό εκτός από το ότι θα του δημιουργήσει πολύ δυσάρεστο αίσθημα μέχρι να περάσει η αναισθησία, μπορεί να είναι επικίνδυνο, μια και έχουν αναφερθεί στη βιβλιογραφία περιπτώσεις κατά τις οποίες η γλώσσα κάλυψε τους αεραγωγούς και παραλίγο να πνιγεί ο ασθενής. Είναι κάτι αντίστοιχο με το να σου "γυρίσει" η γλώσσα. Γιατί να υποβάλλω τον ασθενή σε τέτοιο κίνδυνο;
2. Εκτός από τα συμβάματα κατα τη διάρκεια της διαδικασίας, και η περίοδονς της επούλωσης είναι μια τραυματική εμπειρία για τον ασθενή, αν έχει βγάλει ταυτόχρονα και τους 4 φρονιμήτες. Νιωθει τα ράμματα να τον τραβάνε, δεν μπορεί να ανοίξει το στόμα του από το πιθανό πρήξιμο, δεν μπορεί να φάει ούτε από δεξιά ούτε από αριστερά.
Γενικά διαταρράσεται η ποιότητα ζωής του για 15 ημέρες μέχρι να επέλθει μια κάποια επούλωση.
Ξανά δεν βλέπω κάποιο λόγο να υποβαλλω τον ασθενή σε τέτοια διαδικασία, ενώ ξέρω ότι μπορώ να την κάνω πιο ανώδυνη για αυτόν
3. Ο τρίτος λόγος έχει να κάνει εκτός από τον ασθενή και με τον επεμβαίνοντα. Χειρουργική εξαγωγή και των 4 φρονιμητων, προϋποθέτει πολύ χονδρικά, με τα ράμματα , μια διαδικασία μεταξύ 2 και 3 περίπου ωρών.
Και ο ασθενής κουράζεται να έχει τόση ώρα το στόμα ανοικτό και τεντωμένο, αλλά και ο γιατρός κουράζεται, μια και η χειρουργική εξαγωγή όπως και κάθε εξαγωγή προυποθέτει εγρήγορση και καθαρό μυαλό από πλευράς επεμβαίνοντα.
Δεν χρειάζεται να κουραζεται ούτε ο ένας ούτε ο άλλος, αν δεν υπάρχει σαφής λόγος.
Έχω βγάλει αγαπητέ αναγνώστη, με πιο πρόσφατο περιστατικό τον Ιούλιο όπου ήρθε ασθενής και βγάλαμε 3 φρονιμήτες (2 άνω και 1 κάτω). Σας παραθέτω την ακτινογραφία παρακάτω
Ο ασθενής λοιπόν, έφευγε τον Αύγουστο για το εξωτερικό,μια και βρήκε δουλειά εκεί. Οπότε ζήτησε να γίνουν μαζί οι εξαγωγές,για να επιταχυνθεί η πορεία της επούλωσης, ουτως ώστε να ταξιδέψει απερίσπαστος στο εξωτερικό.
Οι εξαγωγές έγιναν μαζί για πολλούς λόγους.
Πράγματι σε χρόνο 100 λεπτών (1 ώρα και 40 λεπτά) είχαν βγει και οι 3 φρονιμήτες και είχαν ολοκληρωθεί και τα ράμματα. Την χρονική διάρκεια αυτή, για το συγκεκριμένο περιστατικό τη θεωρώ άριστο χρόνο.
Βέβαια και ο ίδιος ο ασθενής, στο ραντεβού κοπής των ραμμάτων παραδέχθηκε ότι η εξαγωγή και των τριών φρονιμητών του έπεσε λίγο βαριά, μέχρι να ξεκινήσει ικανοποιητικά η επούλωση και αν ήξερε θα έβγαζε πρώτα τους 2 και μετά τον τρίτο.
(Έτσι δεν είναι Β.; Σε περίπτωση που διαβάζεις το ιστολόγιο μου έχεις δώσει τροφή για πολλές αναρτήσεις!)
Κλείνοντας λοιπόν, επαναλαμβάνω ότι η οδοντιατρική θεραπεία είναι σαν ενα μαθηματικό πρόβλημα-έχει περισσότερες απο μια λύσεις. Εγώ απλά διαλέγω αυτήν που κατά τη γνώμη μου δίνει μια καλύτερη ποιότητα ζωής στον ασθενή.
Ελπίζω να σας ενημέρωσα. Η γνώση είναι δύναμη!
ΥΓ
Μην ξεχνάτε να κάνετε like στην σελίδα του ιατρείου στο facebook και σε όποια ανάρτηση σας αρέσει!
(πατήστε εδώ για το σύνδεσμο)
Έναυσμα για την ανάρτηση μου έδωσε ένα σχόλιο που άφησε ενας αναγνώστης στο ιστολόγιο,. το οποίο και σας το παραθέτω αυτούσιο :
"Καλησπερα γιατρε.η κορη μου ειναι 17 ετων και ο οδοντιατρος εδω στην γερμανια μας ειπε οτι οι φρονιμητες της ειανι πολυ χαμηλα,κατω απο το ουλο.μας ειπε οτι δεν ειναι φυσιολογικο για την ηλικια της και πρεπει να κανει επεμβαση να τους αφαιρεσει τωρα που ειναι ακομα νωρις.να την κανουμε την επεμβαση.μας ειπε οτι θα γινει μια φορα και για τους τεσσερις."
Δράττομαι της ευκαιρίας ξανά να σας ευχαριστήσω για αυτην την αμφίδρομη σχέση επικοινωνίας που μου δίνει τροφή, έναυσμα και έμπνευση για αναρτήσεις.
Πάμε λοιπόν στην απάντηση όχι του ερωτήματος του αναγνώστη (αυτό ήδη έχει γίνει), αλλά στην απάντηση του ερωτήματος αν πρέπει οι φρονιμήτες να βγαίνουν όλοι μαζί, ένας-ένας ή ανά δύο.
Disclaimer : O τρόπος αντιμετώπισης του οποιουδήποτε περιστατικού εξαρτάται από τη φιλοσοφία του γιατρού και τα θέλω του ασθενούς. Δεν υπάρχει σωστός και λάθος τρόπος. Έχω ξαναπεί ότι η οδοντιατρική είναι σαν μαθηματικό πρόβλημα- έχει περισσότερες από μια λύσεις.
Ύστερα λοιπόν από την παραπάνω δήλωση να σας πω τι κάνω στο ιατρείο, αν χρειαστεί να βγουν και οι 4 φρονιμήτες και γιατί το κάνω.
Καταρχάς υπενθυμίζω ότι με τη χειρουργική εξαγωγή έχω ασχοληθεί σε παλαιότερη ανάρτηση (πατήστε εδώ για την ανάρτηση περί χειρουργικής εξαγωγής)
Όταν χρειαζεται λοιπόν να βγουν χειρουργικά και οι 4 φρονιμήτες, τότε τους βγάζω ανα δύο, δηλαδή ανά πλευρά πχ πρώτα τους αριστερά πάνω και κάτω φρονιμήτες και στη συνέχεια μετά από την περίοδο επούλωσης 3 εβδομάδων περίπου τους δεξιά πάνω και κάτω φρονιμήτες.
Και γιατί γιατρέ δεν τους βγάζεις όλους μαζί;
Δεν τους βγάζω όλους μαζί για τους εξής λόγους.
1. Γιατι ειδικά οι κάτω προυποθέτουν αναισθησία του κάτω φατνιακού νεύρου. Με την αναισθησία κατά την οδοντιατρική έχουμε ασχοληθεί σε παλαιότερη ανάρτηση (πατήστε εδώ για την αναρτηση).
Σε πολύ μεγάλο ποσοστό των αναισθησιών μουδιάζει και το αντίστοιχο μισό της γλώσσας. Άρα αν κάνουμε δύο κάτω φαντιακές αναισθησίες, θα μουδιάσει όλη η γλώσσα,άρα δεν θα τη νιώθει και δε θα την ορίζε ο ασθενής.
Αυτό εκτός από το ότι θα του δημιουργήσει πολύ δυσάρεστο αίσθημα μέχρι να περάσει η αναισθησία, μπορεί να είναι επικίνδυνο, μια και έχουν αναφερθεί στη βιβλιογραφία περιπτώσεις κατά τις οποίες η γλώσσα κάλυψε τους αεραγωγούς και παραλίγο να πνιγεί ο ασθενής. Είναι κάτι αντίστοιχο με το να σου "γυρίσει" η γλώσσα. Γιατί να υποβάλλω τον ασθενή σε τέτοιο κίνδυνο;
2. Εκτός από τα συμβάματα κατα τη διάρκεια της διαδικασίας, και η περίοδονς της επούλωσης είναι μια τραυματική εμπειρία για τον ασθενή, αν έχει βγάλει ταυτόχρονα και τους 4 φρονιμήτες. Νιωθει τα ράμματα να τον τραβάνε, δεν μπορεί να ανοίξει το στόμα του από το πιθανό πρήξιμο, δεν μπορεί να φάει ούτε από δεξιά ούτε από αριστερά.
Γενικά διαταρράσεται η ποιότητα ζωής του για 15 ημέρες μέχρι να επέλθει μια κάποια επούλωση.
Ξανά δεν βλέπω κάποιο λόγο να υποβαλλω τον ασθενή σε τέτοια διαδικασία, ενώ ξέρω ότι μπορώ να την κάνω πιο ανώδυνη για αυτόν
3. Ο τρίτος λόγος έχει να κάνει εκτός από τον ασθενή και με τον επεμβαίνοντα. Χειρουργική εξαγωγή και των 4 φρονιμητων, προϋποθέτει πολύ χονδρικά, με τα ράμματα , μια διαδικασία μεταξύ 2 και 3 περίπου ωρών.
Και ο ασθενής κουράζεται να έχει τόση ώρα το στόμα ανοικτό και τεντωμένο, αλλά και ο γιατρός κουράζεται, μια και η χειρουργική εξαγωγή όπως και κάθε εξαγωγή προυποθέτει εγρήγορση και καθαρό μυαλό από πλευράς επεμβαίνοντα.
Δεν χρειάζεται να κουραζεται ούτε ο ένας ούτε ο άλλος, αν δεν υπάρχει σαφής λόγος.
Καλά γιατρέ, δηλαδή δεν έχεις βγάλει ποτέ παραπάνω από 2 φρονιμήτες;
Ο ασθενής λοιπόν, έφευγε τον Αύγουστο για το εξωτερικό,μια και βρήκε δουλειά εκεί. Οπότε ζήτησε να γίνουν μαζί οι εξαγωγές,για να επιταχυνθεί η πορεία της επούλωσης, ουτως ώστε να ταξιδέψει απερίσπαστος στο εξωτερικό.
Οι εξαγωγές έγιναν μαζί για πολλούς λόγους.
- Έφευγε για εξωτερικό,άρα υπήρχε πίεση χρόνου. Δεν μπορούσαμε δηάδή να περιμένουμε να κάνουμε τη μια πλευρά και μετά από την επούλωση να κάνουμε και την άλλη.
- Ήταν δύο φρονιμήτες ανω και ενας κάτω, άρα δε θα γινόντουσαν δύο αναισθησίες κάτω φατνιακού, άρα δε θα μούδιαζε εντελώς η γλώσσα.
- Δεν κάπνιζε και ήταν νέος, άρα η επούλωση δε θα αργούσε και υπήρχε πολύ μικρή πιθανότητα να γίνει κάποιο σύμβαμα πχ ξηρό φατνίο (Με το ξηρό φατνίο έχω ασχοληθεί σε παλαιότερη ανάρτηση-πατήστε εδώ για την ανάρτηση)
- Ο άνω δεξιά φρονιμήτης φαινόταν σχετικά πιο εύκολος, οπότε η εγχείρηση αφαίρεσης και των τριών φρονιμητών δε θα διαρκούσε πάνω από δύο ώρες
Πράγματι σε χρόνο 100 λεπτών (1 ώρα και 40 λεπτά) είχαν βγει και οι 3 φρονιμήτες και είχαν ολοκληρωθεί και τα ράμματα. Την χρονική διάρκεια αυτή, για το συγκεκριμένο περιστατικό τη θεωρώ άριστο χρόνο.
Βέβαια και ο ίδιος ο ασθενής, στο ραντεβού κοπής των ραμμάτων παραδέχθηκε ότι η εξαγωγή και των τριών φρονιμητών του έπεσε λίγο βαριά, μέχρι να ξεκινήσει ικανοποιητικά η επούλωση και αν ήξερε θα έβγαζε πρώτα τους 2 και μετά τον τρίτο.
(Έτσι δεν είναι Β.; Σε περίπτωση που διαβάζεις το ιστολόγιο μου έχεις δώσει τροφή για πολλές αναρτήσεις!)
Κλείνοντας λοιπόν, επαναλαμβάνω ότι η οδοντιατρική θεραπεία είναι σαν ενα μαθηματικό πρόβλημα-έχει περισσότερες απο μια λύσεις. Εγώ απλά διαλέγω αυτήν που κατά τη γνώμη μου δίνει μια καλύτερη ποιότητα ζωής στον ασθενή.
Ελπίζω να σας ενημέρωσα. Η γνώση είναι δύναμη!
ΥΓ
Μην ξεχνάτε να κάνετε like στην σελίδα του ιατρείου στο facebook και σε όποια ανάρτηση σας αρέσει!
(πατήστε εδώ για το σύνδεσμο)
